Mobility, Connectivity and Non-Resident Citizenship: Migrant Social Media Campaigns in the Irish Marriage Equality Referendum

Abstract

The proliferation of migrant social media campaigns calling for a ‘Yes’ vote in the Irish Marriage Equality referendum (May 2015) raises new questions about the conventions of political participation and non-resident citizenship rights. Via a discourse analysis of these campaigns, this article shows how the algorithmic agency of social media combines with the political agency and affective identifications of campaigners to shape the terms of non-resident citizen claims for enfranchisement and sexual citizenship rights. The article argues that despite their novel political tactics, the central campaign discourses of (im)mobility (leaving/staying-put), connectivity (active engagement) and ongoing stake in an inclusive homeland are underpinned by conventional democratic criteria for enfranchisement. The article addresses how these discourses intersect with state and business regimes of mobility and connectivity to produce a particular ordering of citizenship. It also points to those emergent practices and norms of political participation generally, and of non-resident citizenship in particular, that are foregrounded by these campaigns.

Digitizing Sociology: Continuity and Change in the Internet Era

“…Mobilization of distanced political participation through social media is also addressed in Gray’s (2019) research on citizen mobility and electoral eligibility during the 2015 Irish Marriage Equality Referendum. Ireland’s requirement that non-resident citizens return to vote in person, and within 18 months of leaving the country, coupled with accelerated emigration since the post-‘Celtic Tiger’ economic crash left many citizens in a situation of precarious enfranchisement.…”

Metin Madenciliği Yöntemiyle Dijital Katılım Analizi ve 2017 Türkiye Sosyal Medya Referandumu

“…Son dönemde gerçekleştirilen sosyal medyada referandum analizleri sadece Brexit üzerinde gerçekleştirilmekle kalmamış, dünyanın farklı ülkelerinde de uygulanmıştır. Sosyal medyadaki nefret söylemleri ile demokratik olmayan davranışların incelendiği Romanya'daki aile referandumu (Bader ve ark., 2019), Katalan vatandaşların sosyal medya davranışları ve tutumlarının incelendiği Katalan referandumu (Goyanes ve Skoric, 2021), göçmenlerin ve İrlanda'da yerleşik olmayanların hakları ile siyasi katılımlarının incelendiği İrlanda Evlilik Eşitliği referandumu (Gray, 2018), hem Twitter hem de Facebook üzerinde çapraz olarak analiz gerçekleştirilen İtalyan Anayasa referandumu (Del Vicario ve ark., 2017), sosyal medya üzerinden kullanıcıların oy eğilimlerinin incelendiği Yunan referandumu (Tsakalidis ve ark., 2018), sosyal medya üzerindeki kampanyaların incelendiği İskoç Bağımsızlık referandumu (Langer ve ark., 2019), Twitter kullanıcılarının Ukrayna referandumu ile ilgili görüşlerinin incelendiği Hollanda araştırması (van Klingeren ve ark., 2021) ve kullanıcı yorumlarının incelendiği Amerikan seçimleri (Fang ve ark., 2019) çalışmaları belirtilen çalışmalardan bazılarıdır.…”