Minority stress, experience of parenthood and child adjustment in lesbian families

Abstract

The aim of this study was to explore the relationship of minority stress with experiences of parenthood (e.g. parental stress and parental justification) and child adjustment in lesbian mother families. Three components of minority stress were examined, namely, experiences of rejection as a result of the non-traditional family situation, perceived stigma, and internalized homophobia. A total of 100 planned lesbian families (100 biological mothers and 100 social mothers) were involved in this study. Data were collected by means of a written questionnaire. The lesbian mothers in this sample generally described low levels of rejection, they perceived little stigmatization, and they also manifested low levels of internalized homophobia. However, minority stress was significantly related to experiences of parenthood. Lesbian mothers with more experiences of rejection experienced more parental stress, and appeared to defend their position as mother more strongly (e.g. parental justification). Furthermore, mothers with higher levels of perceived stigma and internalized homophobia felt significantly more often that they had to defend their position as mother. Finally, mothers who reported more experience of rejection were also more likely to report behaviour problems in their children. Our findings emphasize the importance of the effect of minority stress on the lives of lesbian mothers and their children.

Homoseksuele mannen die na hun coming-out vader zijn geworden

“…Onderzoek naar lesbische moeders heeft laten zien dat moeders regelmatig met vervelende reacties vanuit hun omgeving geconfronteerd worden: Zo zegt 68% van de biologische moeders en 72% van de duomoeders (de partner van de biologische moeder) regelmatig te maken te krijgen met 'Nieuwsgierige vragen van anderen over de gezinssituatie'. Verder wordt er door velen van hen gezegd dat zij het gevoel hebben dat er in hun omgeving door andere mensen veel geroddeld wordt vanwege het feit dat zij als twee lesbische vrouwen kinderen opvoeden; respectievelijk 27% van de biologische moeders en 33% van de duomoeders vermelden dit (Bos, Van Balen, Van den Boom, & Sandfort, 2004).…”

“…Uit Nederlands onderzoek naar lesbische vrouwen bleek dat de confrontaties met bovengenoemde homonegativiteit significant samenhingen met hoe moeders het ouderschap beleefden: Moeders die meer van deze ervaringen rapporteerden ervoeren ook meer stress in de opvoeding of hadden vaker het gevoel zich als ouder te moeten bewijzen. Tevens bleek dat deze moeders ook meer psychosociale problemen bij hun kinderen signaleerden (Bos, van Balen, Sandfort, & Van den boom, 2004;Bos & van Balen, 2008). Onbekend is of we deze confrontaties en mechanismen op een zelfde wijze terug zien bij homoseksuele vaders.…”

“…In het onderzoek naar lesbisch ouderschap hebben we een instrument ontwikkeld bestaande uit 9 items waarmee ervaringen met homonegativiteit in kaart kunnen worden gebracht (Bos, van Balen, Van den Boom, 2003;Bos, Van Balen, Sandfort, & Van den Boom, 2004). Voor dit onderzoek hebben we het instrument aangepast door in de items niet te spreken over 'lesbische moeder' maar over 'homoseksuele vader'.…”

“…De 'parental justification' schaal die al in eerder onderzoek naar lesbisch ouderschap (Bos et al, 2004) en in onderzoek naar gescheiden gezinnen (REF) is gebruikt is ook voor dit onderzoek (wederom in aangepaste versie) gebruikt. Voorbeeld van een stelling uit deze schaal is: 'Als homoseksuele vader heb ik het gevoel dat ik meer aandacht aan mijn kinderen moet geven, dit om negatieve reacties van andere te voorkomen'.…”

“…Dat homoseksuele vaders en heteroseksuele vaders niet verschillen in hoe zij de relatie met hun kind beleven, is ook terug gevonden in de studies waarin lesbische moeders vergeleken werden met heteroseksuele ouders (Bos et al, 2004Tasker & Golombok, 1997;Wainright, Russell & Patterson, 2004). Een mogelijke verklaring dat de homoseksuele vaders uit het onderzoek vaker rapporteren het gevoel te hebben de opvoeding niet aan te kunnen is dat dit te maken heeft met een gevoel zich in hun ouderlijke rol onzeker te voelen; misschien wel vanwege het feit dat zij hun kinderen niet permanent om zich heen hebben doordat zij maar een aantal dagen bij hen wonen.…”