W pracy porównano dwie alternatywne techniki obliczeniowe pozwalające na wiarygodną specyfikację miarodajnych do warunków poŜaru rozwiniętego charakterystyk moment -obrót. Charakterystyki tego typu są obiektywną miarą zmieniającej się wraz z rozwojem poŜaru podatności stalowego węzła konstrukcji nośnej. Analizę przeprowadzono na przykładzie typowego węzła rygiel -słup. W pierwszym przypadku relacje skojarzone z zadaną temperaturą elementów budowano zgodnie ze znaną a priori charakterystyką odpowiadającą temperaturze pokojowej, w drugim zaś poprzez uogólnienie klasycznej metody składnikowej, aby ewentualne wpływy termiczne zostały uwzględnione w kaŜdym potencjalnym modelu zniszczenia składników węzła. Wykazano, Ŝe porównywane metody nie są równowaŜ-ne. Pierwsza z nich nie uwzględnia bowiem niezaleŜnej redukcji wytrzymałości śrub w temperaturze poŜarowej, co staje się szczególnie istotne, gdy temperatura węzła osiąga wartość większą od Θ = 400°C.Słowa kluczowe: rama stalowa, podatność węzła, poŜar rozwinięty, metoda skład-nikowa, charakterystyka moment -obrót
WprowadzeniePodatność węzłów stalowej konstrukcji nośnej narasta w warunkach poŜaru wraz ze wzrostem temperatury składających się na nią elementów. Oznacza to, Ŝe węzły projektowane jako nominalnie sztywne po poddaniu ich ekspozycji ogniowej stają się w efekcie węzłami podatnymi. Ponadto stopień tej podatności zmienia się w czasie. Fakt ten, jakkolwiek intuicyjnie oczywisty, nie był dotychczas uwzględniany w praktyce inŜynierskiej. Jest to tym dziwniejsze, Ŝe wpływ malejącej sztywności węzłów istotnie zmienia wynikowe oszacowanie nośności ustroju odniesione do załoŜonej chwili poŜaru. Ilościowe wyniki określające 1 Autor do korespondencji/corresponding author: Mariusz Maślak, Politechnika Krakowska, 31-155 Kraków,