Metamorphosis of educational understanding: Temporary integration regarding Syrians in Turkey

Abstract

The integration of refugees in Turkey has been realized in the field with the help of DGMM (Directorate General on Migration Management), Kızılay and UNHCR mainly, and by many more international and non-governmental organizations that have supported refugees by answering their short-term needs such as giving them cards for shopping, clothes, preparing them for winter (“winterization”) and providing educational assistance. I conducted 15 interviews with state officials, various NGOs and a few refugees. During my research many interesting points about integration policies (to-be-formed) at the moment in Turkey were discovered. One interesting finding was that the state officials do not like to use the word “integration”, as it is reminiscent of the way Turkish migrant workers were treated in Germany, where assimilation and integration were understood as the same concept. I use the term “temporary integration” for the case of all refugees, but this article will focus mostly on the Syrians. Within the context of temporariness, this article’s central attention will be the educational integration of Syrian refugees in Turkey. I argue in the paper that the temporariness and the nostalgia with the Ottoman past are two main elements mostly present regarding the educational integration of Syrians in Turkey.

The Situation of The Students', who Are Under Temporary Protection Status As a Disadvantaged Group, Benefiting Situation From Educational Services

“…Bu yardımların değerli olmakla birlikte geçici koruma statünde çocukların sayısı göz önüne alındığında yeterli olduğunu ifade etmek güçtür. Yapılan maddi yardımların yeterli olmadığı Çakmak (2018), Samuk (2018) ve Tanrıkulu (2017) tarafından da dile getirilmiştir. Katılımcılar, karma sınıflar oluşturmanın en etkili uygulama olduğunu belirtmiş, bu uygulamanın dil ve kültür etkileşimini desteklediği, kaynaşmayı arttırdığı ifade edilmiştir.…”

“…Hazırbulunuşluğun yeterli düzeyde olmaması bazı katılımcılar tarafından sorun olarak dile getirilmiştir. Samuk (2018) da araştırmasında bu bulguyu destekler nitelikte bulgular elde etmiştir. Özellikle okul öncesi eğitimde ve temel eğitimin ilk yıllarında, göçmen öğrenciler ile diğer öğrenciler arasında hazırbulunuşluk anlamında bir farklılığın olduğu kabul edilmektedir (Dicks ve Lancee, 2018;Arzubiaga vd., 2009).…”

“…Katılımcılar, yaşanan belirsizliğin öğrencilerin eğitsel performanslarını etkilediğini, belirsizliğin giderilmesi halinde daha olumlu gelişmelerin yaşanabileceğini ifade etmişlerdir. Arar, Örücü ve Ak Küçükçayır (2019) bu öğrencilerin misafir gibi görüldüklerini, Samuk (2018), bu öğrencilerin Türkiye'de kalma durumlarının netleşmemesinden kaynaklanan belirsizlik ortamının sorun teşkil ettiğini, gelinen noktada bu öğrencilerin misafir gibi algılanmaktan ziyade bütünleşme politikalarına önem verilmesinin daha yararlı olacağını dile getirmektedirler. Bu durumda geçici koruma statüsündeki öğrencilerin belirsizlik yaşadıkları, bu durumun da eğitsel performanslarını etkilediği söylenebilir.…”