Matematik Öğretmen Adaylarının Öz Değerlendirme Süreçlerinin İncelenmesi

Abstract

Teaching practice requires a variety of thinking skills, the most important of which is reflective thinking, which is defined as a self-assessment ability that enables an individual to overcome the uncertainties he encounters by questioning his experiences through critical and conscious research. This study aims to examine pre-service mathematics teachers' self-assessment processes related to their classroom practices and professional development. For this purpose, a self-assessment form composed of openended questions was prepared, in order to allow pre-service teachers reflect on their teaching practices. The form was filled by eight pre-service teachers immediately after their in-class practice sessions through an eight-week training program. Items included in the self-assessment forms were analyzed under three categories, based on the classification proposed by Schön (1987): i) Reflectionon-action, ii) Reflection-in-action, iii) Reflection-for-action. The analysis revealed that the pre-service teachers often engaged in self-assessments in the reflection-on-action and reflection-in-action categories, but mostly steered clear of the reflection-for-action category.

İlköğretim Matematik Öğretmenliği Lisans Programının Paydaş Görüşlerine Göre Değerlendirmesi

“…Derslerin dönemsel dağılımında öğretmen adayları soyut matematik ve cebir gibi birbirinin tamamlayıcısı olarak görülen derslerin birbirlerini takiben uygulamaya konulmasını, kavram yanılgıları dersinin öğretmenlik uygulamasından önceki dönemlerde verilmesini, mesleki alan bilgisi derslerinin KPSS ve öğretmenlik uygulamasına yakın dönemlerde yoğunlaşmasını, matematik felsefesinin birinci sınıf programına alınmasını, ahlak ve bilim etiği derslerinin aynı dönemde işlenmemesini, analitik geometri ve lineer cebir derslerinin son dönemlere bırakılmasını, cebir ile cebir öğretimi derslerinin de aynı zaman diliminde verilmesini istemektedirler. Bütün bu görüşlerin öğretmen adaylarının birbirleri ile bütüncül özellikler taşıyan derslerin öğretimde basamaklılık ilkesine göre peş peşe sıralı halde öğretim programına alınması (Demir ve diğerleri, 2021;Kuzu, 2017;Sağlam Arslan, 2016) ve kavram kargaşasını önleyerek bazı derslere yönelik hazırbulunuşlukların artırılması isteğinden kaynaklandığı söylenebilir. Katılımcılar en fazla öğretmenlik meslek bilgisi derslerinde teori ve pratik arasında bir denge kurulduğunu fakat alan bilgisinde bu dengenin sağlanamadığını (Chen & Mu, 2010) bildirmişlerdir.…”