Management of non-organic hearing loss in children – A case study

Skarżyński, Piotr H.; Raj-Koziak, Danuta; Rajchel, Joanna; Skarżyńśki, Henryk

doi:10.1016/j.ijporl.2017.04.026

Cited by 1 publication

(3 citation statements)

References 12 publications

Supporting

Mentioning

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…W codziennej praktyce klinicznej psychogenne zaburzenia słuchu nie są często spotykane. W literaturze podaje się, że częstość występowania psychogennych zaburzeń słuchu wynosi od 0,6% do 6,2% wśród dzieci diagnozowanych audiologicznie [1][2][3][4][5][6]. Podejrzenie tego schorzenia nasuwa się w przypadku wystąpienia rozbieżności w wynikach badań audiologicznych lub gdy wyniki te są niespójne z obrazem klinicznym.…”

Section: Wstępunclassified

“…W tej grupie badanych głuchota czynnościowa stanowiła u dzieci 100% przypadków, natomiast u dorosłych 22% przypadków [3]. Większość autorów zgadza się, że częstość występowania psychogennych zaburzeń słuchu wśród dzieci może być większa, niż wynika to z danych literaturowych, co wiąże się z niską rozpoznawalnością tych zaburzeń [6,12]. Według Ioannisa i wsp.…”

Section: Dyskusjaunclassified

“…Badania obrazowe głowy -tomografia komputerowa czy rezonans magnetyczny -są wskazane w przypadku niedosłuchu asymetrycznego bądź jednostronnego [6]. Istnieje wiele testów audiometrycznych służących do wykrywania symulacji u dorosłych, takich jak: próba Coutarda, próba Lombarda, audiometria Békèsy' ego czy test Stengera w niedosłuchu jednostronnym.…”

Section: Dyskusjaunclassified

See 2 more Smart Citations

Difficulties in diagnostics of non-organic hearing loss as a manifestation of a conversion disorder- a case report.

Kapustka¹,

Szkiełkowska²,

Domeracka-Kołodziej³

2021

Now Audiofonol

View full text Add to dashboard Cite

Wstęp: Psychogenne zaburzenia słuchu są niejednorodną jednostką chorobową charakteryzującą się obecnością rozbieżności pomiędzy faktycznym progiem słyszenia pacjenta a progiem, jaki on podaje. Mogą one być manifestacją zaburzeń konwersyjnych, w których nieuświadomione problemy ze sfery emocjonalnej zostają przekształcone w objawy somatyczne. Ten typ psychogennych zaburzeń słuchu sprawia największe trudności diagnostyczne, a większość autorów zgadza się, że częstość jego występowania jest niedoszacowana. Cel: Celem pracy jest przedstawienie trudności diagnostycznych w przypadku psychogennych zaburzeń słuchu o typie zaburzeń konwersyjnych oraz podniesienie świadomości lekarzy na temat tego schorzenia, ponieważ wiele doniesień wskazuje na jego niską rozpoznawalność. Autorzy pragną także podkreślić, jak ważna dla pacjenta jest odpowiednia procedura audiologiczna umożliwiająca postawienie właściwej diagnozy. Opis przypadku: Opisywany przypadek dotyczy pacjentki, u której w 12 roku życia po traumatycznym przeżyciu wystąpiły problemy ze słuchem. U dziewczynki rozpoznano wówczas obustronny niedosłuch odbiorczy głębokiego stopnia i dopasowano aparaty słuchowe. Jednak z powodu nawracających zapaleń przewodów słuchowych zewnętrznych, które zaczęły występować po kilku latach użytkowania aparatów, pacjentka zgłosiła się do poradni audiologiczno-foniatrycznej w Instytucie Fizjologii i Patologii Słuchu (IFPS). Podczas badań diagnostycznych uwagę lekarza zwróciła zadziwiająco dobra komunikacja z pacjentką bez aparatów słuchowych oraz obustronna obecność odruchów z mięśnia strzemiączkowego. Z tego powodu wykonano badanie emisji otoakustycznych (TEOAE), którego wynik był prawidłowy, oraz badanie potencjałów wywołanych pnia mózgu (ABR), które wykazało obustronnie progi słyszenia w zakresie normy. U pacjentki rozpoznano psychogenne zaburzenia słuchu. Dzięki szczegółowemu omówieniu diagnozy i wdrożeniu odpowiedniego postępowania, czyli terapii psychologicznej, u pacjentki nastąpiła remisja. Nie było już potrzeby dalszego protezowania słuchu. Wnioski: Z psychogennymi zaburzeniami słuchu o typie zaburzeń konwersyjnych wiążą się często trudności diagnostyczne. Nieprawidłowe rozpoznanie może narazić pacjenta na niepotrzebne cierpienia związane z inwazyjną diagnostyką i leczeniem, a także uniemożliwia wprowadzenie odpowiedniego postępowania, jakim jest w tym wypadku psychoterapia. Słowa kluczowe: psychogenne zaburzenia słuchu • głuchota czynnościowa • niedosłuch • dzieci • zaburzenia konwersyjne

show abstract