Malignant lymphoma of the thyroid following irradiation

Bisbee, Allan C.; Thoeny, Robert H.

doi:10.1002/1097-0142(197505)35:5<1296::aid-cncr2820350506>3.0.co;2-h

Cited by 15 publications

(3 citation statements)

References 5 publications

Supporting

Mentioning

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…Bisbee and Thoeny reported a case of malignant lymphoma of the thyroid following irradiation, thus proposing its relation to radiation. 16 However, an increased incidence of malignant lymphoma of the thyroid or other organs never has been reported among the A-bomb survivors, 17,18 unlike certain types of thyroid cancer. 17 The same is true for preclinical thyroid tumors.…”

Section: Discussionmentioning

confidence: 99%

Thyroid Lymphoma of Mucosa-Associated Lymphoid Tissue with Monoclonal Gammopathy Occurring in an Atomic Bomb Survivor: Report of a Case

et al. 2000

View full text Add to dashboard Cite

We describe herein a case of thyroid lymphoma of the mucosa-associated lymphoid tissue (MALT) with monoclonal gammopathy (IgG kappa), occurring in a woman who was exposed to atomic-bomb (A-bomb) radiation 1.5 km from the explosion of the hypocenter when she was 31 years old. Her estimated radiation dose was 0.2 Gy. A total thyroidectomy resulted in the disappearance of monoclonal gammopathy, thus indicating extramedullary monoclonal gammopathy of the thyroid. Three patterns of protein electrophoresis, i.e., normal, the appearance of monoclonal immunoglobulins, and their disappearance after the total thyroidectomy, were consecutively recorded. The utility of checking of the monoclonal immunoglobulin levels after a thyroidectomy due to lymphoma of the MALT to monitor recurrence is therefore suggested. This lymphoma is most likely not related to the patient's A-bomb radiation exposure.

show abstract

Section: Discussionmentioning

confidence: 99%

Thyroid Lymphoma of Mucosa-Associated Lymphoid Tissue with Monoclonal Gammopathy Occurring in an Atomic Bomb Survivor: Report of a Case

et al. 2000

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…Τα ευρήματα αυτά είναι συμβατά με τις προκαταρκτικές αναφορές για την ανάπτυξη NHL ανάμεσα σε εργάτες Ουρανίου (171), ανάμεσα σε ασθενείς με Ca ωοθήκης που υποβλήθηκαν σε θεραπεία με ακτινοβολία (172) και ίσως ανά μεσα σε παιδιά που ακτινοβολήθηκαν στον θύμο αδένα (173). Από την άλλη μεριά, αρκετές ομάδες ατόμων που είχαν ακτινοβοληθεί δεν παρουσίαζαν αύ ξηση της συχνότητας ανάπτυξης λεμφωμάτων (174).…”

Section: γ' ακτινοβολίαunclassified

Μη Hodgkin Λεμφωματα Και Φυτοφαρμακα Στην Ελλαδα:επιδημιολογικη Διερευνηση

Κουρουσησ¹

View full text Add to dashboard Cite

4€ΤΑΒΑΙΗ2, ΘΑ €Ιί€Ρ• 1ΑΪΗΪ εΚΟΥϊΙΑϊ ΑΔΙ-•€2Η Μ6ΤΑ ΓΥΝΑΙΚ2Ν 1ΞΙΑΗ Η ΚΑΤΑ ΤΗΝ 6PI-Ì Ιί ΤΗΝ ΚΑΘΗΜεΡΙΝΗΝ ΚΟΙΝ2ΘΟΥΗ εΐί ΤΟΥί Τ|Α ΤΟΙΑΥΤΑ εΐΗΑΙ OH εΔ2 ΤΟΝ ΟΡΚΟΝ ΚΑΙ ΤΗί Ζ2Ηί ΚΑΙ ΤΗϊ Τε-|"AP'Ô"OAOYÎ TOYJE ΑΗΘΡδΡΟΥί' εΑΝ ΟΜ2ί Α ΑΝΤΙΘ6ΤΑ ΤΟΥΤ2Ν. m m^imi^imi^im^imOEmm^. 3* ^m®w88t8®sm®emm®s&B90i8ei8&f8® orno* OMHYMI APOAA2HA IHTPOH ΚΑΙ ΑΪΚΑΗΡΙΟΗ ΚΑΙ ΥΓ€ΙΑΗ ΚΑΙ ΡΑΝΑΚ6ΙΑΗ ΚΑΙ ©eOYJPAHTA* Τ€ ΚΑΙ PASA*. UTOPA* poieYMeHOi, en

show abstract

“…Ο λανθάνων χρόνος με βάση τη μελέτη αυτή πιθανολογήθηκε σε 14-16 έτη. Τα στοιχεία αυτά συμφωνούν με μελέτες οι οποίες αφορούν εργάτες ουρανίου 63 , άτομα τα οποία ακτινοβολήθηκαν για θεραπεία καρκίνου της ωοθήκης 64 και παιδιά τα οποία ακτινοβολήθηκαν για θεραπεία του θύμου 65 .…”

Section: ε)περιβαλλοντικοί παράγοντες α)ακτινοβολίαunclassified

Μακροχρόνιες επιπτώσεις ακτινοθεραπείας και χημειοθεραπείας σε άτομα με non-Ηodgkin's λέμφωμα

Vasilakou¹,

Βασιλάκου²

View full text Add to dashboard Cite

Η παρούσα έρευνα είχε σαν στόχο τη μελέτη της συχνότητας ανάπτυξης β' κακοήθειας σε ασθενείς με μη Hodgkin's λέμφωμα σε σχέση με το είδος θεραπείας. Μελετήθηκαν 400 ασθενείς, που είχαν διαγνωσθεί ή θεραπευθεί στο Νοσοκομείο "Άγιος Σάββας", με μη Hodgkin's λέμφωμα από το 1938 έως το 1990; με μέση διάρκεια παρακολούθησης 4,8 έτη. Συγκεντρώθηκαν βασικές πληροφορίες που αφορούσαν δημογραφικά χαρακτηριστικά των ασθενών (ηλικία, φύλο κ.λ.π.), στοιχεία σχετικά με τη θεραπεία τους (τύπος θεραπείας, δόσης κ.λ.π.), καθώς επίσης και οποιαδήποτε ένδειξη ανάπτυξης β' κακοήθειας. Τα στοιχεία αυτά συγκεντρώθηκαν είτε από το πλήρες ιστορικό, είτε από επικοινωνία άμεση ή έμμεση με τον ασθενή ή τον πλησιέστερο εν ζωή συγγενή του. Από τους ασθενείς που μελετήθηκαν, το 60,3% ήταν άνδρες και το 39,7% ήταν γυναίκες. Το μεγαλύτερο ποσοστό (60,2%) αποτελούσαν τα υψηλής κακοήθειας λεμφώματα, ενώ τα μέσης κακοήθειας αποτελούσαν το 22,3% και τα χαμηλής κακοήθειας λεμφώματα το 17,5%. Η πλειονότητα των ασθενών (42,8%) είχε υποβληθεί σε συνδυασμό θεραπείας (ακτινοθεραπεία και χημειοθεραπεία). Το 35,7% είχε υποβληθεί μόνο σε ακτινοθεραπεία και το 21,5% είχε υποβληθεί μόνο σε χημειοθεραπεία. Από τους 400 αυτούς ασθενείς το 68% ήταν νεκροί κατά το τέλος της παρακολούθησης, το δε 50% αυτών είχαν σαν αιτία θανάτου το λέμφωμα. Η διάμεση επιβίωση του συνόλου των ασθενών με μη Hodgkin's λέμφωμα ήταν 3,60 έτη με στατιστικά σημαντική διαφορά ανάμεσα στα δύο φύλα. Το 39% των ασθενών είχαν 5ετή επιβίωση, το δε 26% των ασθενών είχαν 10ετή επιβίωση. Από τους 400 ασθενείς με μη Hodgkin's λέμφωμα ανέπτυξαν β' κακοήθεια 11 άτομα ποσοστό 2,8%. Το μεγαλύτερο ποσοστό του τύπου της β' κακοήθειας ήταν συμπαγείς όγκοι, ο δε καρκίνος του πνεύμονος αποτελούσε το 36,3%. Από περαιτέρω ανάλυση υπολογίσθηκε η μέση ετήσια επίπτωση β' κακοήθειας, η οποία ήταν 5,4 ανά 1.000 άτομα. Ειδικότερα στους άνδρες ήταν 7,6 και στις γυναίκες ήταν 2,3. Η μέση θνησιμότητα από Ca πνεύμονος στα άτομα με μη Hodgkin's λέμφωμα ήταν 3,4 ανά 1000 άτομα, ενώ η μέση ετήσια θνησιμότητα από Ca πνεύμονος στην Ελλάδα σε άνδρες ηλικίας 30 ετών και άνω ήταν 0,8 ανά 1000 άτομα. Συνεπώς η θνησιμότητα από Ca πνεύμονος στα άτομα με μη Hodgkin's λέμφωμα ήταν υπερτετραπλάσια. Οι ασθενείς οι οποίοι εμφάνισαν β' κακοήθεια είχαν υποβληθεί και στα τρία είδη θεραπείας. Σε ακτινοθεραπεία είχε υποβληθεί το 9,1%, σε χημειοθεραπεία το 36,4% και το μεγαλύτερο ποσοστό 54,5% είχε υποβληθεί σε συνδυασμό θεραπείας (ακτινοθεραπεία και χημειοθεραπεία). Συμπεραίνουμε ότι υπάρχει αυξημένος κίνδυνος ανάπτυξης β' κακοήθειας μετά από συνδυασμό θεραπείας (ακτινοθεραπεία και χημειοθεραπεία), απ' ότι μετά από ακτινοθεραπεία ή χημειοθεραπεία μόνο. Η β' κακοήθεια ήταν πιο συνήθης στα αταξινόμητα (54,5%) και στα χαμηλής κακοήθειας (18,2%) λεμφώματα, ίσως λόγω μεγαλύτερης επιβίωσης, οπότε υπήρχε ο χρόνος για ανάπτυξη β' κακοήθειας.

show abstract

Malignant lymphoma of the thyroid following irradiation

Cited by 15 publications

References 5 publications

Thyroid Lymphoma of Mucosa-Associated Lymphoid Tissue with Monoclonal Gammopathy Occurring in an Atomic Bomb Survivor: Report of a Case

Thyroid Lymphoma of Mucosa-Associated Lymphoid Tissue with Monoclonal Gammopathy Occurring in an Atomic Bomb Survivor: Report of a Case

Μη Hodgkin Λεμφωματα Και Φυτοφαρμακα Στην Ελλαδα:επιδημιολογικη Διερευνηση

Μακροχρόνιες επιπτώσεις ακτινοθεραπείας και χημειοθεραπείας σε άτομα με non-Ηodgkin's λέμφωμα

Contact Info

Product

Resources

About