Macular teleangiectasia – a diagnostic and therapeutic challenge

Abstract

Teleangiektazje plamkowe to grupa idiopatycznych, rzadko występujących chorób związanych z obecnością malformacji ścian naczyń krwionośnych siatkówki. Nieprawidłowe naczynia są kręte, nieregularnie poszerzone z tętniakami na swoim przebiegu. Teleangiektazje najczęściej umiejscawiają się w okolicy okołodołkowej. Mogą występować w jednym oku lub obojgu oczach. Po raz pierwszy zostały one opisane w 1982 roku przez Gassa i Oyakawe. W 1993 roku Gass i Blodi na podstawie obrazu klinicznego i angiografii fluoresceinowej (ang. Fluorescein Angiography-FA) dokonali podziału teleangiektazji plamkowych na trzy główne grupy, a każdą z tych grup na kolejne podgrupy (1). Ostatecznie w 2006 roku Yannuzzi i wsp. zmodyfikowali i usystematyzowali istniejącą klasyfikację i na podstawie obrazu badania optycznej koherentnej tomografii (ang. Optical Coherence Tomography-OCT) podzielili teleangiektazje plamkowe na dwie grupy (2).