Lübnan Tezkereleri Üzerinden Türkiye’nin Barışı Destekleme Harekâtlarına Katılım Motivasyonlarına Yönelik Bir İnceleme

Abstract

Türk Silahlı Kuvvetleri’nin (TSK) yurtdışında kullanılması teklifleri olarak hükümet tezkereleri, bazen rutin bir Türkiye Büyük Millet Meclisi (TBMM) işlemi olarak yürütülmekte bazense toplumun tüm kesimlerince günlerce tartışılmakta, hatta ayrışmalara ve siyasi krizlere neden olabilmektedir. Özellikle tartışmalı tezkereler; ulusal güvenlik ve dış politika açısından hayati kararlara veya Türk siyasal hayatındaki dönüm noktalarına dönüşebilmekte, bunun yanında Türkiye’nin Barışı Destekleme Harekâtlarına (BDH) katılım politikalarına ilişkin önemli ipuçları verebilmektedir. Bu makalenin amacı, Lübnan katılımı örneği üzerinden, bir yandan güvenlik ve politikanın kesişim alanında bulunan tezkerelerin ve dolayısıyla BDH’na katılım kararlarının arkasındaki karmaşık yapı ve etkenleri ortaya koymak, diğer yandan Türkiye’nin BDH’na katılımlarındaki temel ölçüt ve motivasyonlarının neler olduğuna ilişkin çıkarımlarda bulunmaktır. Makale; katılım kararlarının iç siyaset malzemesi haline geldiğinde yanlış yönlendirme ve tehlikeli ayrışmalara yol açabildiğini, Türkiye’nin Lübnan Misyonuna katılımında ise başlangıçta dış etkenlerin, sonraki yıllarda iç motivasyonların daha etkili olduğunu, hem söylem hem de eylemlere yansıyan bu değişimin sosyal inşacı yaklaşımla daha iyi açıklanabileceğini iddia etmektedir.