Bu çalışmanın amacı 6 Şubat 2023 tarihinde meydana gelen Kahramanmaraş merkezli depremden etkilenen farklı yaş grubundaki depremzede katılımcıların insan ilişkilerini geliştirme ve sosyalleşmelerini sağlamak amacıyla dışavurumcu sanat
terapi yöntemiyle korku duygularını aza indirgenmesi ve çizimlerinin incelenmesi hedeflenmiştir. Verilen eğitim her bir oturumu 180 dakika süren toplamda 2 farklı grupla gerçekleştirilmiştir. 10 günlük olarak planlanan eğitim programı
depremzede ailelerin farklı KYK yurtlarına yerleştirilmesi nedeniyle 5. günde sonlandırılmıştır. Bu çalışmada yer alan ısındırma, hikâye oluşturma, korku figürlerinin çizimleri ve değerlendirme çalışmaları planlanan eğitimin 2.
günü yapılmıştır. İnsan ilişkilerini geliştirme ve sosyalleşme temelli verilen dışa vurumcu sanat yöntemindeki etkinlikler Olcay Güler ve Nur Dinçer Genç tarafından yazılan sanat terapisi kitabından birkaç etkinlik bütünleştirilerek
alınmıştır. Çalışma grubu, tesadüfi örneklem yöntemi kullanılarak Konya iline göç eden yaşları 6-15 arası değişen 40 gönüllü katılımcı ile gerçekleştirilmiştir. Araştırmada veri toplama aracı olarak araştırmacılar tarafından hazırlanan
yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Verileri çözümlemek için içerik analizi yöntemi kullanılmıştır. Sonuçlara göre insan ilişkilerini geliştirme ve sosyalleşme temelli eğitim öncesinde depremzede katılımcıların %91,67’sinin
korkularını herhangi bir kişiyle paylaşmadığı, gergin, genellikle mutsuz ve iletişime kapalı oldukları saptanmıştır. Eğitim sırasında yaşanılan korkuyu en fazla %61,11 oran ile kalplerinde hissettikleri, yaşadıkları deprem korkusunu
resimlerinde %38,89’’u çizmişken %61,11’i resmetmediği, çizim aşamasında %8,33’ü resimde belirtilen sınırın dışına çıkarken %91,67’sinin ise sınır dışına çıkmadığı, %41,67’sinin korkularının üzerine giderek yendiği, korktukları
zaman ise en fazla oranla 58,33’ünün korkularından kaçtığı ve korku figürlerini komikleştirme sürecinde 36 katılımcıdan %66,67’si komik figür resmetmişken %33,33’ü resmine komik figür çizimi yapmadığı sonuçlarına ulaşılmıştır.
Eğitim sonunda daha önce duygularını ve korkularını paylaşmayan katılımcıların duygu ve korkularını paylaştığı, kendilerini daha rahat hissettiklerini, kurdukları cümleler ile iletişime açık hale geldikleri ve korkularının azaldığını,
daha az korktuklarını ya da korktukları zaman korkularının komik hallerini hatırlayarak korkmayacaklarına dair geri dönütler alınmıştır.