Σκοπός της παρούσας διδακτορικής διατριβής ήταν η μελέτη του έργου του ζωγράφου και χαράκτη Άγγελου Θεοδωρόπουλου. Ξεκινήσαμε ερευνώντας στο Ληξιαρχείο Αθηνών τα βιογραφικά του στοιχεία, για να εξακριβώσουμε τη χρονολογία γέννησής του. Συνεχίσαμε με τις σπουδές του στο Λεόντειο Λύκειο και στη Σχολή Καλών Τεχνών για να δούμε τις επιδράσεις που δέχτηκε από τους καθηγητές του και να διαπιστώσουμε την εξέλιξή του στη συνέχεια. Έτσι δείξαμε ότι το έργο του είναι πολύ μεγάλο και καλύπτει ένα μεγάλο φάσμα στο χώρο των εικαστικών τεχνών: χαρακτικά, μονοτυπίες, έργα ζωγραφικά, εικονογραφήσεις βιβλίων, σκίτσα και γελοιογραφίες σε εφημερίδες. Δείξαμε ότι δικαίως ο Θεοδωρόπουλος ανήκει σήμερα στους πρωτοπόρους της χαρακτικής.Στα γελοιογραφίες δείξαμε ότι τα ιστορικά γεγονότα της εποχής, ελληνικά και διεθνή, εμπνέουν το Θεοδωρόπουλο και συνεπώς αυτές είναι συνυφασμένες με την εποχή τους και τη σχολιάζουν. Αναφορά π.χ. στην εκλογική νίκη του Ελευθερίου Βενιζέλου στις 12-8-1910. Οι γελοιογραφίες δημοσιεύονται σε περιοδικά και εφημερίδες της εποχής του. Το γεγονός αυτό δείχνει μια άμεση αποδοχή του έργου στην εποχή του. Μελετήσαμε και σχολιάσαμε τις εικονογραφήσεις βιβλίων. Πρόκειται για το έργο Θλιμμένοι θεοί. Εντυπώσεις από το Παρίσι του Κώστα Αθάνατου, το Φως που καίει του Κώστα Βάρναλη, τις Δύο Αγάπες του Νίκου Βέλμου, τα Θεία Δώρα του Ζαχαρία Παπαντωνίου. Ασφαλώς η συνεισφορά του στον τομέα αυτό έχει τη δική της σημασία για το μελετητή του έργου του. Στη συνέχεια ασχοληθήκαμε με τον κύριο όγκο του έργου του που είναι τα χαρακτικά. Δείξαμε ότι ασχολήθηκε με όλα τα είδη της χαρακτικής και έκανε α) ξυλογραφίες β) χαλκογραφίες. Στις ξυλογραφίες χρησιμοποίησε ορθό και πλάγιο ξύλο, όπου μελέτησε τις φωτοσκιάσεις και την εσωτερική δομή του χώρου.Στις χαλκογραφίες χρησιμοποίησε όλες τις τεχνικές. Δείξαμε ότι οι θεματικές του καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα: νεκρές φύσεις, τοπία, νησιώτικα τοπία, πορτρέτα, γυμνά. Δείξαμε ακόμη ότι η διαφορετική, κάθε φορά τεχνική, δίνει διαφορετικό αισθητικό αποτέλεσμα. Διαπιστώσαμε ότι και εδώ η εποχή δεν τον αφήνει ανεπηρέαστο. Ο πόλεμος, η κατοχή, η πείνα καταγράφονται στα έργα του.Από πλευράς τεχνικής διαπιστώσαμε και δείξαμε στην παρούσα διατριβή ότι ο Θεοδωρόπουλος μελέτησε όλους τους μεγάλους ζωγράφους, Έλληνες και ξένους (Παρθένη, Μαλέα, Μπουζιάνη, Cézanne, Mattisse, Ingres, Munch, Kirchener), αλλά και τους ευρύτερα ανανεωτές της τέχνης, όπως ο Le Corbusier. Επομένως η ευρυμάθειά του είναι ένα στοιχείο που φιλοδοξήσαμε να αναδείξουμε.Αφουγκράστηκε λοιπόν όλα τα νέα ρεύματα στην Ευρώπη: του ιμπρεσιονισμού, εξπρεσιονισμού, κυβισμού, φωβισμού και αφομοίωσε και χρησιμοποίησε τα νέα στοιχεία στο έργο του.Δείξαμε στην παρούσα διατριβή ότι τελικά ο Θεοδωρόπουλος δημιουργεί ένα εικαστικό σύμπαν, το οποίο παραπέμπει και συνυφαίνεται με την ιστορία, την παράδοση, το Ελληνικό και ευρωπαϊκό γίγνεσθαι. Αυτή η σύζευξη Ελληνικού και Ευρωπαϊκού είναι ένα από τα στοιχεία εκείνα που παρουσιάζονται στην παρούσα διατριβή.Εμείς, προκειμένου να μελετήσουμε το έργο του Άγγελου Θεοδωρόπουλου, χρησιμοποιήσαμε τα εργαλεία του δομικού εγχειρήματος.