Το φαινόμενο των «συρρικνούμενων» πόλεων (shrinking cities) αφορά πόλεις μεγαλύτερες των 10.000 κατοίκων οι οποίες για τουλάχιστον δύο συνεχή έτη παρουσιάζουν συρρίκνωση των οικονομικών δραστηριοτήτων, μείωση του πληθυσμού και κενά κτηριακά κελύφη. Τις τελευταίες δύο δεκαετίες, υπάρχει αυξημένο ερευνητικό ενδιαφέρον για το φαινόμενο της αστικής συρρίκνωσης, τις αιτίες που το προκαλούν, καθώς και τις πολιτικές αναχαίτισης του φαινομένου και αστικής αναγέννησης. Στη διεθνή βιβλιογραφία υπάρχουν δημοσιεύσεις ερευνών για διάφορες γεωγραφικές ομάδες συρρικνούμενων πόλεων ως αποτέλεσμα διαφορετικών παραγόντων, όπως η αποβιομηχάνιση, η προαστιοποίηση, η οικονομική αναδιάρθρωση (όπως στις βορειοαμερικανικές πόλεις, στις βορειοδυτικές Ευρωπαϊκές πόλεις), αλλαγές στο πολιτικό και οικονομικό σύστημα (όπως στις πόλεις των πρώην σοσιαλιστικών χωρών της ανατολικής Ευρώπης), διεθνείς οικονομικές κρίσεις, κ.α.Στα πλαίσια της πρόσφατης διεθνούς οικονομικής κρίσης, και της κρίσης δημόσιου χρέους στην Ευρωζώνη, οι ελληνικές πόλεις αποτελούν μια νέα γεωγραφική ομάδα συρρικνούμενων πόλεων με έντονα χαρακτηριστικά οικονομικής και χωρικής συρρίκνωσης: χιλιάδες επιχειρήσεις που έκλεισαν και κλείνουν, αλυσίδες κενών ισόγειων καταστημάτων, σε προγενέστερους εμπορικούς άξονες. Η παρούσα διατριβή διερευνά το φαινόμενο της χωρικής συρρίκνωσης των ελληνικών πόλεων. Πρώτον, τεκμηριώνει, καταγράφει και χαρτογραφεί, και αναλύει την ένταση του φαινομένου. Δεύτερον, προτείνει πολιτικές αστικής αναγέννησης.Ειδικότερα, για την τεκμηρίωση και καταγραφή του φαινομένου, διερευνήθηκαν οι εξής παράμετροι ή/και ποσοτικοί δείκτες: (α) αλλαγές χρήσεων γης, (β) αλλαγές στους κλάδους οικονομικής δραστηριότητας (συρρίκνωση, μεγέθυνση), (γ) αριθμός επιχειρήσεων με έναρξη εργασιών, (δ) αριθμός επιχειρήσεων με κλείσιμο εργασιών, (ε) μετακινήσεις υγιών οικονομικών επιχειρήσεων, (στ) καταγραφή κενών χώρων (επαγγελματική και κατοικία), (ζ) δημογραφικές αλλαγές και μετακινήσεις, (η) ποσοστά απασχολούμενων και ανέργων, (στ) μεταβολή μέσου ετήσιου εισοδήματος. Η έρευνα έχει διεξαχθεί πιλοτικά στην πόλη της Λάρισας, η οποία αποτελεί μια τυπική μεσαίου μεγέθους ελληνική πόλη. Ωστόσο, οι ομοιότητες και τα κοινά μορφολογικά, πολεοδομικά, και οικονομικά χαρακτηριστικά των κέντρων των ελληνικών πόλεων, μας επιτρέπουν την αναγωγή συμπερασμάτων και για άλλες μεσαίου μεγέθους ελληνικές πόλεις (με εξαίρεση τις τουριστικές πάλεις και τις ελληνικές μεγαλουπόλεις – Αθήνα, Πειραιάς, Θεσσαλονίκη).Με βάση τα αποτελέσματα της έρευνας ως προς την τεκμηρίωση, καταγραφή, χαρτογράφηση, και ανάλυση των χαρακτηριστικών της συρρίκνωσης στην πόλη της Λάρισας, η διατριβή προτείνει πολιτικές αστικής αναγέννησης (α) για όλες τις μεσαίου μεγέθους ελληνικές πόλεις, και (β) ειδικότερα, για την πόλη της Λάρισας.