Kronen en bruggen in relatie tot het occlusiesysteem

Abstract

Thema: Kronen en bruggen 2Occlusieconcepten gebaseerd op functionele aspecten bieden meer houvast bij het beoordelen en behandelen van (gereduceerde) dentities dan morfologisch en mechanisch georiënteerde concepten. Toch zijn bij herstel van occlusie (morfologische) richtlijnen nodig. Deze zijn gebaseerd op de grensposities en -bewegingen van de mandibula binnen het orofaciale systeem en op de locatie en de vormgeving van de occlusale contacten van de gebitselementen binnen het occlusiesysteem. De vormgeving van kronen en bruggen moet harmoniëren met het occlusiesysteem. Van belang hierbij is de frontrelatie die een wederzijds beschermende occlusie mogelijk maakt. Kenmerken van een gezond orofaciaal systeem en occlusiesysteem zijn: afwezigheid van pathologie, subjectief toereikende orale functies, variabiliteit in vorm en functie, en adaptatiemechanismen. Bij kronen en bruggen is het pragmatisch de bestaande occlusie en het bestaande articulatiepatroon te handhaven, tenzij er argumenten zijn deze te wijzigen. De occlusale vormgeving is erop gericht de orale functies, waaronder mandibulaire en occlusale stabiliteit, te bevorderen. Prothetische constructies moeten zodanig worden ontworpen en vormgegeven dat ze harmoniëren met het orofaciale systeem en het occlusiesysteem of daaraan een positieve bijdrage leveren. In de praktijk spitst dit zich vooral toe op een prothetische constructie die past binnen de bestaande occlusie en articulatie. In dit artikel wordt ingegaan op relevante functionele aspecten van het gezonde orofaciale systeem door de bewegingen en de (grens) posities van de mandibula te beschrijven. Vervolgens wordt ingegaan op een aantal functionele aspecten van het occlusiesysteem, specifiek in relatie tot de occlusale vormgeving van de gebitselementen. Het orofaciale systeemIn een gezond orofaciaal systeem zijn de componentenhet occlusiesysteem, de temporomandibulaire gewrichten, de spieren en het centraal zenuwstelsel -en hun onderlinge functionele relaties op elkaar afgestemd en met elkaar in harmonie (afb. 2). Het occlusiesysteem bestaat uit de processus alveolares maxillae en mandibulae met de al dan niet occluderende en al dan niet gerestaureerde gebitselementen, waarbij ook of uitsluitend prothese-elementen InleidingDe dentitie met de processus alveolares kan als anatomische en functionele eenheid worden opgevat als een biologisch systeem, namelijk als het occlusiesysteem, een onderdeel van het orofaciale systeem (Sessle, 2005). Het indiceren, het ontwerpen en het vervaardigen van kronen en bruggen is erop gericht de gezondheid van het orofaciale systeem en van het occlusiesysteem te handhaven of te bevorderen. Dat betekent dat tijdens de vervaardiging en na het plaatsen van deze prothetische constructies een zo gering mogelijk beroep wordt gedaan op de adaptatiemechanismen van deze systemen. In het verleden zijn verschillende occlusieconcepten geformuleerd waarvan werd gedacht dat uitvoering geven aan deze concepten bijdraagt aan een gezond occlusiesysteem (Mohl et al, 1988). Deze concepten ble...

Bepaling en registratie van de maxillomandibulaire relatie bij de vervaardiging van kronen en bruggen

“…Theorieën die dit wel bepleiten worden niet bekrachtigd door resultaten van wetenschappelijk onderzoek (Pokorny et al, 2008;Witter et al, 2013a). Indien een bestaande occlusie toch wordt gewijzigd, is de interdigitatie van de gebitselementen in de maxilla en de mandibula niet meer bepalend voor de maxillomandibulaire relatie.…”

“…De meest basale uitvoering van een dergelijk apparaat, de occludator, simuleert door middel van een scharnier de open-en sluitbeweging van de mandibula in de temporomandibulaire gewrichten. Met een articulator kunnen naast de open-en sluitbeweging ook de anterieure en laterale bewegingen van de mandibula worden nagebootst (Witter et al, 2013a). Voor een optimale vormgeving van een kroon of een brug is het van belang dat de gebitsmodellen in een juiste relatie ten opzichte van elkaar en ten opzichte van de temporomandibulaire gewrichten (de 'scharnieras') in een articulator worden gemonteerd (Koyano et al, 2012).…”

“…Indien het bestaande articulatiepatroon behouden moet blijven, kan deze met een individueel incisaal plateau worden vastgelegd (Witter et al, 2013a). Voor de vervaardiging van een incisaal plateau zijn in een articulator gemonteerde gebitsmodellen nodig van de bestaande situatie zodat daarmee onder de incisaalpen van de articulator een bewegingspatroon van zelfpolymeriserende kunststof kan worden gemaakt.…”

“…Met intraoraal geregistreerde anterieure en laterale (grens)posities van de mandibula kunnen deze gewrichtsvariabelen in de articulator worden ingesteld (Witter et al, 2013a). De maximaal anterieure positie van de mandibula zorgt volgens het fenomeen van Christensen voor disclusie in het (pre)molaargebied.…”

“…11). Als bij de wijziging van een bestaande occlusie ook de verticale dimensie wordt gewijzigd, kan volgens sommigen een positieregistratie gewenst zijn (Witter et al, 2013a). Door anderen wordt echter de toegevoegde waarde hiervan in twijfel getrokken (Ellis et al, 1992;Walker et al, 2008 betere occlusale contacten (Shodadai et al, 2001).…”