Köpeklerde Ketaminle İndüklenmiş Anestezi Üzerine Verapamilin İndüksiyon ve Rekover Özellikleri ve Kardiyorespiratuar Etkileri

Abstract

The present study was designed to evaluate the induction and recovery characteristics as well as the cardiorespiratory effects of verapamil on ketamine-induced anaesthesia in dogs. Six healthy male mix-breed dogs weighing 19.5±3.0 kg and aged 1.5-2.5 years were used in a randomized crossover design. After premedication with acepromazine (0.025 mg/kg) and morphine (0.25 mg/kg) intramuscularly, dogs received either treatments of verapamil (0.1 mg/kg; IV) or normal saline intravenously. Anaesthesia was induced with ketamine (10 mg/kg; IV) and maintained with isoflurane. Induction and recovery quality were acceptable in both treatments. Recovery tended to be prolonged in verapamil compared with SAL. Heart rate in normal saline, after administration of ketamine, showed significant increased values (P<0.05); whereas, heart rate was relatively stable in verapamil with no significant changes (P≥0.05). Mean arterial blood pressure, during inhalation anaesthesia, was below the reference ranges and showed significant decreases in both treatments (P<0.05). Respiratory rate decreased in both groups at several time points compared with the base (P<0.05). It was concluded that addition of verapamil to ketamine, had no effect on induction and recovery quality and could potentially prolong recovery. Verapamil resulted in relatively stable HR compared to that of control group. Keywords: Anaesthesia, Verapamil, Ketamine, Dog Köpeklerde Ketaminle İndüklenmiş Anestezi Üzerine Verapamilin İndüksiyon ve Rekover Özellikleri ve Kardiyorespiratuar Etkileri ÖzetBu çalışma, köpeklerde ketamin-kaynaklı anestezi üzerine verapamil'in kardiyorespiratuar etkilerinin yanı sıra indüksiyon ve iyileşme özelliklerini değerlendirmek için tasarlanmıştır. Altı adet sağlıklı erkek melez-cins köpek (19.5±3.0 kg ağırlığında ve 1.5-2.5 yaşlı) rasgele seçilmiş bir çapraz tasarımda kullanıldı. Köpeklere, kas-içi asepromazin (0.025 mg/kg) ve morfin (0.25 mg/kg) ile premedikasyon sonrası, ya intravenöz yolla verapamil (0.1 mg/kg; IV) ya da normal tuzlu su tedavisi yapıldı. Anestezi ketamin ile anestezi (10 mg/kg; IV) indüklendi ve izofluran ile sürdürüldü. Her iki tedavide indüksiyon ve iyileşme kalitesi kabul edilebilir idi. İyileşme, normal tuzlu su ile karşılaştırıldığında verapamilde uzama eğiliminde idi. Normal tuzlu sudaki kalp atım hızı, ketamin verilmesinden sonra, önemli artan tarzda değişiklikler (P<0.05) gösterirken; oysa, verapamilde ki kalp atım hızına oranla istikrarlı olup, önemli değişiklikler göstermedi (P≥0.05). Ortalama arteriyel kan basıncı, inhalasyon anestezisi sırasında, referans aralıkları altında idi ve her iki tedavide önemli düşüşler gösterdi (P<0.05). Solunum hızı, bazal seviye ile karşılaştırıldığında her iki grupta da çok sayıda zaman noktasında azaldı (P<0.05). Dolayısıyla; ketaminine verapamilin eklenmesinin, indüksiyon ve iyileşme kalitesi üzerine hiçbir etkisinin olmadığı ve potansiyel olarak rekoveri geciktirdiği sonucuna varıldı. Verapamil, kontrol grubuna kıyasla nispeten istikrarlı HR ile sonuçlandı.