Konsekwencje nieleczonej lub źle leczonej astmy u dzieci

Abstract

Astma jest najczęstszą przewlekłą chorobą dolnych dróg oddechowych u dzieci. Zwykle rozpoczyna się we wczesnym dzieciństwie, ma niestabilny i nieprzewidywalny przebieg. Zarówno przyczyny, jak i prawdopodobne mechanizmy patologiczne przeplatają się wzajemnie. U podłoża astmy leży proces zapalny w drogach oddechowych, w którego wyniku występują skurcz mięśniówki oskrzeli, pogrubienie ściany dróg oddechowych oraz wzmożone wydzielanie śluzu. Do czynników wpływających na złą kontrolę astmy, częste zaostrzenia zaliczamy: błędne rozpoznanie, nieprzestrzeganie zaleceń lekarskich, złą technikę podawania leków, niedostosowanie sprzętu do wieku dziecka, złą dawkę leku wziewnego, narażenie na czynniki drażniące i nasilające chorobę oraz brak leczenia współistniejącego nieżytu nosa. Konsekwencjami nieleczonej lub źle leczonej astmy u dzieci są: remodeling, upośledzenie rozwoju płuc, zwiększone ryzyko chorób płuc u dorosłych, częste zaostrzenia i infekcje dróg oddechowych, zahamowanie tempa wzrastania, otyłość, ograniczenie wydolności oddechowej i aktywności fizycznej, zaburzenia snu, obniżona jakość życia, absencja w szkole i gorsze wyniki w nauce oraz problemy psychiczne. Aby uniknąć niekorzystnych konsekwencji astmy u dzieci, należy wcześnie rozpoznać chorobę i prawidłowo ją leczyć, stosować odpowiednie, bezpieczne leki i techniki podawania, kontrolować i weryfikować postępowanie terapeutyczne, unikać czynników drażniących i nasilających objawy, edukować opiekunów i pacjentów, zachęcać do aktywności fizycznej, uprawiania sportów oraz redukcji masy ciała dzieci otyłych.