Od czasów starożytnych starano się sklasyfikować system zachowań, odczuwania emocji i postrzegania świata przez ludzi, wyodrębniając ich pewne, ściśle zdefiniowane rodzaje. Klasycznie wyróżniono cztery typy temperamentu, które miały służyć usystematyzowaniu usposobienia większości osób. Podział ten wedle ówczesnej wiedzy ściśle wiązał się z fizjologią i balansem (eukrazją) między głównymi humorami, czyli płynami bytującymi w ludzkim organizmie. Temperament choleryczny, cechujący się nadpobudliwością, zapalczywością i porywczością, w odpowiednich warunkach mógł prowadzić do aktów agresji. Miał on być powodowany przez nadmiar żółci w ustroju. Obecnie uważa się, iż nie można precyzyjnie przyporządkować ludzi do dokładnie jednego typu temperamentu, skłaniając się ku twierdzeniu, iż dana jednostka czerpie po części z każdego jego rodzaju. Ten artykuł skupia się na analizie czynników mogących uwydatnić przymioty charakterystyczne dla choleryków wśród osób zwykle niecechujących się tego typu usposobieniem. Omawiany jest tu wpływ różnych subkultur i promowanych przez nie substancji psychoaktywnych na zmianę psychiki osób pozostających pod ich wpływem. Skutki bycia pod wpływem substancji psychoaktywnych mogą czasowo niejako włączać określony typ osobowości. Z kolei modyfikacje w układzie nerwowym, które zachodzą podczas stosowania narkotyków, mogą utrwalać ten stan. Obserwowane wówczas zmiany w mózgowiu mogą stać się nieodwracalne.