Komunikacja w grupie pacjentów z zaburzeniami świadomości – wnioskiz projektu InteRDoCTor

Abstract

S u m m a r yThanks to recent advances in health care an increased number of patients may recover from severe brain injuries, but some of them are still assessed as non-responsive. Reliance on behavioural measures in communication with DoC patients seems be too prone to errors. There is need for solutions providing more objective attempts of bidirectional communication (intentional questions/commands and adequate related responses) in patients with DoC using significant processed by the patient stimuli and novel technologies (EEG-, fMRI-, BCI-based, etc.) based on recent scientific and clinical evidences. Such communication may be fulfilled even in the absence of behavior.This article aims at assessment the extent to which current possibilities in the area of devices for extended communication has been exploited, including own experiences within InteRDoCTor project. S t r e s z c z e n i e Dzięki najnowszym osiągnięciom w opiece zdrowotnej coraz większa liczba pacjentów może powrócić do zdrowia z poważnych urazów mózgu, lecz część z nich jest ciągle diagnozowana jako niereagujący na bodźce. Poleganie jedynie na miarach behawioralnych w komunikacji z pacjentami z zaburzeniami świadomości wydaje się zbyt podatne na błędy. Istnieje zapotrzebowanie na rozwiązania zapewniające bardziej obiektywne próby komunikacji dwukierunkowej (celowe pytania/polecenia i odpowiadające im reakcje)u pacjentów z zaburzeniami świadomości, z wykorzystaniem bodźców znaczących dla pacjenta i przetwarzanych przez niego oraz nowych technologii (opartych na EEG, fMRI, BCI, itd.) w oparciu o najnowsze dowody naukowe i kliniczne. Ww. komunikacja może być realizowana nawet w przypadku braku obserwowalnych zmian zachowania pacjenta.Artykuł ma na celu ocenę, w jakim zakresie wykorzystuje się możliwości w tym obszarze, w tym w oparciu o doświadczenia własne z projektu InteRDoCTor.