Komparacija kvaliteta prikaza moždanog udara između T2 uravnotežene sekvence obrnutog oporavka sa supresijom vode i T2 uravnotežene sekvence

Abstract

Moždani udar ili cerebrovaskularni inzult (CVI) je u današnje vrijeme jedan od glavnih uzroka smrtnosti i invaliditeta u svijetu. Veoma značajnu ulogu u dijagnostici CVI-a zauzima magnetna rezonanca (MR), koja se ogleda u mogućnosti klasifikacije i otkrivanju patofiziologije kako bi se pravovremeno i brzo postupilo sa terapijskim tretmanom ukoliko je došlo do pojave CVI-a.
 Ciljevi: Uporediti kvalitet prikaza CVI-a između T2 FLAIR i T2 sekvence, utvrditi utjecaj lokalizacije CVI-a na intenzitet signala, utvrditi utjecaj vremena pojave CVI-a na intenzitet signala. Utvrditi smo kategorije pacijenata kod kojih najčešće nastaje CVI, kao i korelaciju između uputne i definitivne dijagnoze.
 Metode istraživanja: Istraživanje je dizajnirano kao retrospektivna deskriptivna studija. Rad je realiziran u Kliničkom centru Univerziteta u Sarajevu, na Klinici za radiologiju. U studiju je uključeno 50 pacijenata kod kojih MR nalaz ukazuje na prisustvo CVI-a. Ispitivanje je obavljeno na MRI jedinicama jačine 1.5 i 3.0 T.
 Rezultati: Od ukupnog broja pacijenata 50 (100%), 32 su muškog pola (64%), a 18 (36%) ženskog pola. CVI je najčešće bio prisutan kod pacijenata muškog pola u grupi od 61-70 godine, dok je kod pacijenata ženskog pola najčešće bio prisutan u grupi od 71-80 godine. 52% pacijenata je imalo jedan od faktora rizika za nastanka CVI-a, HTA je bila prisutna kod 28% pacijenata a DM kod 22% pacijenata. T2 FLAIR sekvenca je imala veće vrijednosti intenziteta signala na lateralnom rubu CVI-a, dok je T2 sekvenca imala veće vrijednosti u centru i prednjem rubu CVI-a. T2 FLAIR sekvenca je imala veći intenzitet signala na lokacijama: thalamus, mesencephalon, okcipitalno kortikalno subkortikalno i područje kapsule interne. T2 sekvenca je imala veći intenzitet signala lokacijama: medula oblongata, parieto okcipitalno kortikalno subkortikalno, frontoparietalno paraventrikularno, parietalno kortikalno subkortikalno, frontoparietalno kortikalno subkortikalno, cerebelum i pons. Najčešća uputna dijagnoza je bila CVI.
 Zaključak: T2 FLAIR sekvenca je senzitivnija kod prikaza akutnog i subakutnog CVI-a. T2 sekvenca je senzitivnija kod prikaza hroničnog CVI-a, čime radna hipoteza u ovom slučaju nije u potpunosti dokazana.