Kolonijalno nasleđe u romanima Gvozdeno doba i Sramota Dž. M. Kucija

Abstract

Književnost XX i XXI veka obeležilo je ispitivanje i preplitanje pravaca, tradicija, žanrova, formi i medija, a teorija je odgovorila na tu tendenciju potrebom da se granice jasnije odrede. To nastojanje dovode u sumnju dela kakva stvaraju pisci poput Dž. M. Kucija, koja u samopropitivanju na međi modernizma, postmodernizma i postkolonijalizma ukidanjem granica i slojevitošću izmiču strogo razgraničenim kategorijama. Upravo se stoga ovde postkolonijalizam uzima kao tek jedan od mogućih ključeva za razumevanje Kucijeve proze, u razmatranju nasilja, rasnih i klasnih podela i neumitne dijalektike mi/oni kao kolonijalne zaostavštine u savremenom južnoafričkom društvu u romanima Gvozdeno doba i Sramota.