Knowledge, Attitudes and Behaviors of The Teachers Teaching at Primary Schools About Epilepsy

Abstract

SummaryObjectives: Study was undertaken in order to determine knowledge and behaviors of the teachers teaching at 4 primary schools in Akşehir about epilepsy and to suggest practicable recommendations in line with the results obtained. Methods: It was a descriptive study and in the study, all of the teachers were tried to be reached between the 1 st of October and the 30 th of November 2010. The questionnaire form was designed according to the literature information. Results: It was found out that mean age of the teachers was 38.4 (24-56), 53.2% of them were male. It was seen that 65.4% of the teachers had a teaching career of ≥13 years. It was detected that 17.7% met epilepsy once, 7.3% intervened for epilepsy once and 4% had students with epilepsy. 47.6% of the teachers were of the opinion that epilepsy was not a genetic-disease, 43.5% thought that epilepsy lasted life long and 45.2% said that jaws of the epilepsy patient should be opened during epileptic seizures. Conclusion: It was seen that teachers generally lacked knowledge about epilepsy, school-age children with epilepsy and actions to be done during epileptic seizures. In this sense,a multidisciplinary approach is needed in order to improve the relation between the parents of the epileptic children and the school and to increase knowledge level of the parents, teachers and the society about epilepsy.Key words: Knowledge level; epilepsy; school-age children; teacher. ÖzetAmaç: Çalışma, Akşehir ilçesindeki dört ilköğretim okulunda bulunan öğretmenlerin epilepsiye ilişkin bilgilerini ve davranışlarını saptamak, elde edilen sonuçlar doğrultusunda uygulanabilir öneriler geliştirebilmek amacıyla yapıldı. Gereç ve Yöntem:Tanımlayıcı tipteki bu çalışmada,1 Ekim-30 Kasım 2010 tarihleri arasında öğretmenlerin tamamına ulaşılmaya çalışıldı. Anket formu literatür bilgilerine dayanılarak oluşturuldu. Bulgular: Çalışmamızda öğretmenlerin yaş ortalaması 38.4 (dağılım, 24-56) olduğu, %53.2 'sinin erkek olduğu saptadı. %65.4'ünün 13 yıl ve daha uzun süre görev yaptığı belirlendi. Öğretmenlerin %17.7'sinin epilepsiyle bir kez karşılaştığı, %7.3'ünün bir kez müdehalede bulunduğu ve %4'ünün epilepsili bir öğrencisinin olduğu saptandı. Öğretmenlerin %47.6'sı epilepsinin kalıtsal bir hastalık olmadığını, %43.5'i epilepsinin ömür boyu sürdüğünü ve %45.2'si epilepsi nöbeti esnasında kilitlenmiş çenenin açılması gerektiğini söyledi.Sonuç: Araştırmada genel olarak öğretmenlerin epilepsi, epilepsili okul çocuğu ve nöbet esnasında yapılacak uygulamalar konusunda bilgi eksiklikleri olduğu saptanmıştır. Bu sonuçlar doğrultusunda, epilepsili çocuğun ebeveyn ile okul ilişkisinin düzenlenmesi, ebeveyn, öğretmen ve toplumun bu konudaki bilgilerinin artırılması için multidisipliner bir yaklaşımın gerekliliği önerilebilir.Anahtar sözcükler: Bilgi düzeyi; epilepsi; okul çocuğu; öğretmen.

Epilepsi Özyönetim Ölçeği Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması

“…Epilepsi konusunda yapılan birçok çalışmada hem hastalar hem de toplum açısından bilginin önemi ısrarla vurgulanmaktadır. [32][33][34][35][36][37] Ancak, bu çalışmada güvenlik alt boyutunun bilgi ölçeği ile negatif korelasyon göstermesi dikkat çekicidir. Bu durum, yüksek bilgi düzeyinin hastaların özgüvenlerini artırarak güvenlik konusunda daha dikkatsiz davranmalarına neden olması ile açıklanabilir.…”