Key components and strategies utilized by nurses for de-escalation of aggression in psychiatric in-patients: a systematic review protocol

Abstract

This systematic review aims to identify the effective de-escalation strategies that nurses utilize to prevent aggressive behaviors.Specifically, this review has the following objectives.

De-Escalation Model in The Simple Form as an Aggression Management in Psychiatric Services

“…Psikiyatri kliniklerinde güvenli ortamın oluşturulması ve devamlılığının sağlanmasında, hastanın karşılaşabileceği engellerin ve sınırlamaların hasta ve yakınlarına hastanın servise kabulü sırasında gerekçeleriyle beraber anlatılması önemli ve gereklidir. [28] Kabul anından başlayarak, saldırgan davranışın oluşumunda ve ortaya çıkmasında rolü olan risk faktörlerinin iyi değerlendirilmesi, saldırganlık riski olan hastaların ekip üyeleriyle paylaşılması ve buna ilişkin önlemlerin alınması klinik prosedürleri arasında yer almalıdır. [29] Risk değerlendirmesi ve önlem alınması adımlarından sonraki basamak ortaya çıkan saldırgan davranışın yönetimidir.…”

“…Uygun davranışlar ile saldırganlığın önlenmesi, ortaya çıktıktan sonra ise etkili ve güçlendirici bir hale dönüştürülmesi mümkündür. [28,29,39] Basitleştirilmiş Sakinleştirme Modelinde, hasta ve hemşire arasında çatışmanın önlenmesi için ilk olarak mevcut servis durumunun ortaya konması ve servis güvenliğini tehlikeye atan ve/veya engelleyen durumların tanımlanması istenmektedir. [51] Bu kapsamda da "ateşleme noktaları" (Flashpoints) ve "köken boyutlar" (Domain/originating factors) olarak adlandırılan iki kavramdan söz edilmektedir.…”

“…[53] Varılması hedeflenen en iyi durum; hastanın bakış açısının ve koşullarının anlaşıldığı, yani, gerilimin sonlandığı, sağlık personelinin kendi sakinleştirme becerilerinden memnun olduğu, destek ekibinden ve tespit becerilerinden kaynaklanan anksiyete ve gerginliğin olmadığı durum olarak tanımlanmaktadır. [28,41,54] Bununla beraber, uygulayıcının tüm bu değişkenleri yönetmekte güçlük yaşadığı durumlar açığa çıkabilmekte, bu nedenle anksiyete yaşanabilmektedir. Bu durumda hissedilen anksiyetenin ve engellenme duygusunun yönetmesi ve hastaya hissettirilmemesi önemlidir.…”

“…Öncesi, esnası ve sonrası olmak üzere saldırganlığın her aşamasında serviste bulunan ve müdahale eden, ekibi yönlendiren, temel yürütücü kişi olarak psikiyatri hemşiresinin saldırgan hastaya yaklaşımı servisin bu konudaki iklimini belirlemektedir. [28] Mesleki bilgi ve becerisi, alana ilişkin tecrübesi, saldırgan hastaya ve saldırgan davranışa yönelik algısı hemşirenin sorumluluklarını yerine getirirken uygun davranıp davranmamasını etkilemektedir. [56,59] Hasta ile daha fazla zaman geçiren ve gözlem yapan kişi olarak hemşire hastanın kliniğe kabulü ile beraber risk değerlendirmesi yapmaya başlamalıdır.…”

Nurses’ Perceptions regarding Current Skills in Minimizing Patient’s Aggression at a selected Psychiatric hospital in Lesotho

“…Several studies indicated that among professional health workers, nurses are more likely than other staff members to experience aggressive incidences from patients and visitors (Bekelepi, Martin and Chipps, 2015a; Baby, Gale and Swain, 2019). Shah, Annamalai, Aye, Xie, Ng, Shah and Manickam (2016) asserted that aggressive incidents refers to both physical and verbal abuse, threatening gestures, assaults and any other behavior directed at an individual that comprises his or her safety. Consequently, aggression prevention should be priority as it has huge impact on quality of care (Hallett and Dickens, 2017; Tölli, Partanen, Kontio and Häggman□Laitila, 2017).…”