Kepentingan Sistem Sokongan Rakan Sebaya Terhadap Aspek Sosial Murid Berkeperluan Pendidikan Khas Pembelajaran dalam Kelas Inklusif

Abstract

Program Pendidikan Inklusif merupakan salah satu platform yang mampu memberikan peluang kepada murid Murid Berkeperluan Pendidikan Khas (MBPK) untuk bersosial dengan murid di dalam kelas arus perdana. Disamping itu, murid arus perdana juga berpeluang untuk mengenali murid berkeperluan pendidikan khas secara dekat dan menjalin persahabatan serta bertindak sebagai sistem sokongan rakan sebaya. Tujuan utama kajian ini adalah untuk meneroka kepentingan sistem sokongan rakan sebaya terhadap aspek sosial Murid Berkeperluan Pendidikan Khas Pembelajaran melalui persahabatan dengan murid tipikal di dalam kelas inklusif. Persepsi Rakan Inklusif sebagai sistem sokongan rakan sebaya juga dikaji. Kajian ini melibatkan 12 orang peserta kajian yang terdiri daripada tiga orang MBPK, tiga orang rakan inklusif, tiga orang rakan sekelas dan juga tiga orang guru yang mengajar di kelas tersebut. Kajian ini dilakukan di sebuah sekolah yang terletak dipinggir bandar. Kajian dijalankan menggunakan kaedah kualitatif melalui kajian kes menggunakan instrumen temu bual separa berstruktur dan dianalisis dengan cara analisis kandungan. Hasil dapatan menunjukkan bahawa sistem sokongan rakan sebaya membantu perkembangan sosial MBPK daripada lima aspek sosial iaitu; aspek sosio-emosi, aspek keyakinan diri, aspek penyertaan bersama, aspek bekerjasama, dan juga aspek perkongsian idea. Walau bagaimanapun, masalah kekurangan motivasi telah dikenalpasti terhadap Rakan Inklusif. Oleh itu, penekanan dalam perlantikan Rakan Inklusif yang mengikut garis panduan perlu dilakukan supaya boleh membantu mengoptimumkan perkembangan sosial MBPK.