Kaynaştirma Uygulamasi Yapilan Anasiniflarinda İşbi̇rli̇ği̇-Yardimlaşma-Paylaşma Davranişlarinin İncelenmesi̇

Abstract

ÖzÖzel gereksinimli çocukların toplumsallaşması amacıyla uygulanan kaynaştırma eğitimi aynı zamanda normal gelişim gösteren çocuklarda olumlu sosyal-duygusal davranışların gelişmesinde de etkili olmaktadır. Sosyal davranışların bir alt kümesi olan olumlu sosyal davranışlar, bir kazanım beklemeden başkalarına yarar sağlayan eylemler olarak nitelendirilmektedir. Çocuklar bu davranışları okul öncesi dönemin son yıllarında kazanmaya başlarlar ve prososyal davranışların okulöncesi yıllarda kazanımı bireyin gelecekteki kişilik özellikleri bakımından için çok önemlidir. Bu çalışmanın amacı, kaynaştırma ortamlarında normal gelişim gösteren çocukların, normal gelişen ve özel gereksinimli akranlarına yönelik gösterdiği bazı prososyal davranışların (işbirliği -yardımlaşma -paylaşma davranışları) incelenmesidir. Çalışma bir nitel araştırma olup tarama modeli tipindedir. Araştırma Afyonkarahisar ili, Milli Eğitim Bakanlığı'na bağlı okul öncesi eğitim kurumlarında yapılmış olup; çalışma grubunu sınıfında özel gereksinimli akranı olan 5-6 yaş grubundaki 81 normal gelişen çocuk oluşturmaktadır. Araştırmada veriler yapılandırılmış gözlem tekniği ile toplanmıştır. Veri toplama aracı olarak araştırmacılar tarafından geliştirilmiş, 22 maddeden oluşan yapılandırılmış gözlem formu kullanılmıştır. Gözlem formu işbirliği, paylaşma ve yardımlaşma alt boyutlarından oluşmaktadır. Gözlem formunun Cronbach's Alpha güvenirlik katsayıları toplam güvenirlik 0,807, alt boyutlarda; İşbirliği alt boyutu için 0,755, Yardımlaşma alt boyutu için 0,691 ve paylaşma alt boyutu için 0,689'dir. Gözlemler özel gereksinimli çocuk sınıftayken ve sadece oyun zamanında yapılmış ve aralıklı gözlem tekniği kullanılmıştır. Araştırmanın amacı doğrultusunda normal gelişen her çocuk üçer kez beşer dakika gözlemlenmiştir. Gözlemlerden elde edilen veriler SPSS 20 paket programı ile analiz edilmiştir. Araştırmanın sonucunda işbirliği, paylaşma ve yardımlaşma davranışlarında normal gelişen çocuğun cinsiyeti, kardeş sayısı, ailenin kaçıncı çocuğu olduğu, anne ve babanın öğrenim durumuna göre anlamlı farklılığın olmadığı; normal gelişen çocuğun yaşı, daha önce okul öncesi eğitim alıp almadığı, öğretmenin yaşı, mesleki kıdemi, daha önceden sınıfında özel gereksinimli çocuğun olup-olmadığı, sınıfın mevcudu, özel gereksinimli çocuğun engel türü ve cinsiyetine göre anlamlı farklılığın olduğu belirlenmiştir.Anahtar Kelimeler: Okul öncesi, Kaynaştırma, İşbirliği, Yardımlaşma, Paylaşma. AbstractInclusive education practices, which aim to socialize children with special needs, have positive effects on normally developing children's social-emotional behaviors. A sub-set of social behaviors, positive social behaviors are characterized by useful acts for others which are done without expecting any benefit. Children start to adopt such behaviors in their last years of preschool education, and the adoption of prosocial behaviors during the preschool years plays an important role in individuals' personality traits in the future. In this sense, the aim of this study is to describe norm...

Examining the Effectiveness of Drama Education Program on the Interaction and Social Skills of Children in Preschool Classes Applying Inclusive Practices

“…Gözlem formunda maddeler "Her Zaman Gözlemleniyor", "Bazen Gözlemleniyor" ve "Hiçbir Zaman Gözlemlenmiyor" şeklinde derecelendirilmektedir. İYPGF'nun Cronbach's Alpha iç tutarlık güvenirlik katsayıları ölçeğin toplamı için .80; alt boyutlarda ise iş birliği alt boyutu için .75, yardımlaşma alt boyutu için .69 ve paylaşma alt boyutu için .68 olarak hesaplanmıştır (Metin ve Şenol, 2017).…”

“…Çocukların yaşadıkları topluma erken dönemlerden itibaren uyum sağlamaları yardımlaşması, iş birliği içerisine girmesi ve paylaşımda bulunması ile mümkündür. Sosyal beceriler incelendiğinde, iş birliği, yardımlaşma ve paylaşmanın sosyal becerilerin temelini oluşturduğu, diğer becerilerin bu beceriler kullanılarak öğretildiği belirtilmektedir (Metin ve Şenol, 2017). Sosyal etkileşim ise, çocukların birbirleri ile olumlu iletişim içerisinde olmalarına vurgu yapmaktadır.…”