Katalog kar zasadniczych w kodeksie karnym z 1932 r. obejmował dwie kary pozbawienia wolności, tj. więzienie i areszt. Kara więzienia miała przede wszystkim za cel resocjalizację sprawców. Szczególną jej odmianą była kara dożywotniego pozbawienia wolności. Z kolei areszt uznawano za karę względnie izolacyjną o charakterze przymusowo-zapobiegawczym. Traktowano go również jako surogat niehańbiącej kary pozbawienia wolności. W artykule przybliżono rozważania prowadzone w trakcie obrad Komisji Kodyfikacyjnej II RP, Wydział Karny (Prawo materialne), dotyczące wskazanych form reakcji karnej na przestępstwo, jak również przedstawiono te kary w świetle przepisów kodeksu karnego Makarewicza.