Sanayileşme ile birlikte artan kentleşme ve doğadan uzak yaşam tarzı, asıl özü doğa olan insanın doğaya dönmesi elzem hale gelmiştir. Doğaya artan ilgi ve merak, bir zamanların tarımsal üretime ve tabiata ev sahipliği yapan bu alanların bir bölümünü, yerli ve yabancı turistlere hizmet eden mekânlara dönüştürmüştür. Fakat bu dönüşüm ekonomi ve ekoloji kıskacında kalarak bir yandan kırsal alanlardaki ekonomik yapıyı güçlendirirken diğer taraftan da ekolojik dengenin bozulmasına sebep olmaktadır. Bu çalışma da dünya genelinde değişen turistik talep ve beklentilere paralel olarak, turistik arz kaynaklarının kırsal turizm amaçlı kullanılması ile kırsal alanlarda hem ekolojik açıdan hem de ekonomik açıdan yaşanan değişim ve dönüşümleri ele alarak, kırsal turizmin sürdürülebilirliğini mevcut ekonomik sistem ekseninde tartışmaktadır. Sürdürülebilirliğin ekonomi, ekoloji ve çevre-turizm bağlamında kendisini gerçekleştirmede sınırlı kaldığı, neoliberal ekonominin rasyonel davranış anlayışının da değerler ekonomisi anlayışına yer bırakması gerektiği görülmektedir. Çalışma literatür araştırması ve ikincil veri kaynaklarından betimsel analize dayalı olarak gerçekleştirilmiş, elde edilen bilgiler ışığında bazı öneriler getirilmeye çalışılmıştır.