Jakość sprawozdań narracyjnych i jej determinanty – przegląd literatury

Abstract

Sprawozdawczość narracyjna obejmuje wiele ważnych trendów we współczesnej sprawozdawczości przedsiębiorstw: sprawozdawczość w zakresie społecznej odpowiedzialności, ochrony środowiska, ryzyka i informacji prospektywnych. W artykule przedstawiono stan badań nad jakością sprawozdań narracyjnych oraz jej determinantami. Wyróżniono grupy metod wykorzystujących indeksy ujawnień oraz analizy tekstowe, w tym tematyczne analizy treści, wskaźniki czytelności tekstu oraz analizy lingwistyczne. Przedstawiono również propozycję konstrukcji złożonego miernika oceny jakości ujawnień autorstwa S. Beretty’ego i B. Bozzolana. We wnioskach podkreślono, że narracyjny aspekt sprawozdawczości przedsiębiorstw obejmuje elementy perswazji, których wpływ na jakość informacji nie został do tej pory wystarczająco przebadany.

Narracje w rachunkowości jako narzędzie zarządzania wrażeniem

“…W polskiej, jak również zagranicznej teorii oraz praktyce rachunkowości występują różne terminy określające sprawozdania wykorzystujące narracje. W polskich publikacjach naukowych pojawiają się takie pojęcia jak "rachunkowość narracyjna" (Kamela-Sowińska, 2015;Mazur, 2015), "sprawozdawczość narracyjna" (Czajkowska, 2019;Mazurowska, 2014b;Mućko, 2018), "raportowanie narracyjne" (Chłapek i in., 2018;Gierusz i in., 2021;Kobiela-Pionnier, 2018). Natomiast w literaturze anglojęzycznej stosowane są następujące pojęcia: accounting narratives (Beattie, 2014;Beattie i in., 2004;Brennan i Merkl-Davies, 2013;Clatworthy i Jones, 2003), narrative accounting (Bjurklo, 2006), narrative accounting disclosures (Aerts, 1994;Rutherford, 2003), narrative reporting (Abdelrehim i in., 2014;Samkin i Schneider, 2010), corporate narrative reporting .…”

An assessment of CSR disclosures in Polish listed companies

“…These activities must be settled within the environment and communicated effectively, with business reports possibly being used as a communication tool for economic entities (Fiałkowska, 2012). Thus, the contemporary reporting of economic entities should be understood as communicating to the public the content on CSR activities and referring it to financial information, which enables readers to comprehensively understand the most important aspects of the economic entity's operation (Mućko, 2018;PwC, 2007). As a result, relationships are built based on communication between the organisation and relevant stakeholders, whilst social and environmental initiatives are included in the corporate strategy and implemented.…”