“…TAM ile ilgili gerçekleştirilen meta analiz çalışmalarında (Legris, Ingham, & Collerette, 2003;King, & He, 2006;Chuttur, 2009;Scherer vd., 2019) modelin geçerli ve sağlam bir model olduğu ortaya çıkarılmıştır. Bununla birlikte bu modelin öğrenme yönetim sistemleri (Schoonenboom, 2014;Fathema, Shannon, & Ross, 2015), sanal öğrenme (Tarhini, Scott, Sharma, & Abbasi, 2015), uzaktan eğitim (Özer, Günlük, & Özcan, 2019), eposta (Davis, 1989), e-öğrenme (Park, 2009;Persico, Manca, & Pozzi, 2014;Tunç, Bozkurt, & Gürbüz, 2018), yazılım uygulamaları (Wallace, & Sheetz, 2014), e-portfolye (Cheng, Chen, & Yen, 2015), elektronik sağlık sistemleri (Tubaishat, 2018), sosyal medya analizi (Dumpit, & Fernandez, 2017), eğitim yönetimi ve bilişim (Davis, 1989;Teo, 2011;Bülbül, & Çuhadar, 2012), eğitsel yenilikler (Usluel, & Mazman, 2010), online alışveriş (Yılmaz, 2018) gibi birçok alana yönelik kullanıcı kabulünü kanıtlamada kullanılan çok iyi bir araç olduğu belirlenmiştir. Bununla birlikte, TAM, öğrenciler, öğretmenler ve birçok kişinin eğitim teknolojilerine yönelik kabulünü belirlemek amacıyla kullanılabilen bilimsel bir paradigma olarak ortaya çıkmıştır (Teo, 2011).…”