Intravascular Brachytherapy: a Systematic Review of its Role in Reducing Restenosis After Endovascular Treatment in Peripheral Arterial Disease

Abstract

Early reports have confirmed the safety and technical feasibility of IVBT. However, follow-up is too short at present to assess the durability and long-term complications of this new therapeutic option.

Preparation and characterization of radioactive Co/188Re stents intended for lung cancer treatment using an electrodeposition method

“…Radioactive ion implantation has been used with radioactive 32 P [14] and 103 Pd [15]. Most clinical studies have been performed with such prepared 32 P stents for the treatment or prevention of restenosis (re-occlusion of vessels due to endovascular scar formation) both in coronary arteries [16] and peripheral arteries [17]. The fourth method involves the coating of metallic stents with a radioisotope using electrodeposition [4,13] and has been tested with the radioactive isotope 188 Re in peripheral arteries [18].…”

Overview of Technological Development, Complications, and Grossing Techniques in Percutaneous Coronary Intervention

“…Both beta and gamma radiation were used. Beta radiation, for which special shielding was not necessary, required precise delivery techniques to ensure proper dosing of the arterial wall (19, 20). On the other hand, gamma radiation required significant shielding because of its high tissue penetration.…”

Διαδερμική Αγγειοπλαστική (PTA) Επιπολής Μηριαίας Αρτηρίας

“…Συνήθως χρησιμοποιούνται ραδιενεργοί καθετήρες που προωθούνται με ειδικό σύστημα στο σημείο της ακτινοβόλησης [170,171]. Ακόμα εισάγονται ραδιενεργά stents ή ειδικά μπαλόνια αγγειοπλαστικής που φέρουν ραδιενεργό υλικό [172][173][174][175].…”

“…Χρησιμοποιήθηκε μια μεγάλη ποικιλία από ραδιενεργά ισότοπα που εκπέμπουν βήτα ακτινοβολία ( 32 P, 90 Y/ 90 Sr, 188 W, 88 Re, and 186 Re), γάμμα ακτινοβολία 192 Ir,125I,99Tc,103Pd/103mRh), καθώς και ραδιενεργά ισότοπα που εκπέμπουν βήτα και γάμμα ακτινοβολία ( 133 Χe, 48 V, 55 Fe, 90m Te) καθώς και διαφορετικές συσκευές μεταφοράς και απόθεσης του ραδιενεργού υλικού [168,169]. Συνήθως χρησιμοποιούνται ραδιενεργοί καθετήρες [170,171] που προωθούνται με ειδικό σύστημα στο σημείο της ακτινοβόλησης. Ακόμα εισάγονται ραδιενεργά stents ή ειδικά μπαλόνια αγγειοπλαστικής που φέρουν ραδιενεργό υλικό [172][173][174][175].…”

“…Οι πιο συχνοί όγκοι είναι το κακόηθες ινώδες ιστιοκύττωμα, το εξωσκελετικό οστεοσάρκωμα και το ινοσάρκωμα.Φυσικά όμως δεν θα πρέπει να ξεχναμε ότι αναφερόμαστε σε ασθενείς με μέση ηλικία τα 70 έτη, οι οποίοι αποτελούν και τον κύριο όγκο των πασχόντων, επομένως ο κίνδυνος από την ακτινοβόληση είναι πρακτικά ανύπαρκτος. 40% στο έτος, ανάμεσα στις δύο ομάδες ασθενών ενώ τα ποσοστά πρωτογενούς βατότητας κατά το εξάμηνο ήταν 45% για την ομάδα ελέγχου και 72% για την ομάδα ακτινοβόλησης[194]. O Wolfram και συνεργάτες, σε αντίστοιχη μελέτη (αλλά μη τυχαιοποιημένη), μετά και τη χρήση μεταλλικής ενδοπρόθεσης, αναφέρει ποσοστό πρωτογενούς βατότητας 70% κατά το πρώτο εξάμηνο[195].…”