Intraperitoneal Administration of Recombinant Human Erythropoietin

Abstract

Objective To determine the efficacy and safety of intraperitoneal administration of recombinant human erythropoietin (rHuEPO) in continuous ambulatory peritoneal dialysis (CAPD) patients compared to subcutaneous rHuEPO. Design Prospective analysis of an open, nonrandomized investigation. Setting Outpatient CAPD clinics in two university hospitals. Patients Nine adult CAPD patients receiving rHuEPO intraperitoneally and 8 patients receiving rHuEPO sub-cutaneously. Intervention One hundred units of rHuEPO per kilogram of body weight were administered three times a week for 8 weeks or until the target hematocrit of 35% was reached. Thereafter, dosages of rHuEPO were adjusted for response. Intraperitoneal rHuEPO was administered in 1 L of dialysis solution during the night. Measurements Efficacy was assessed by measuring the increase in hemoglobin. Tolerance was assessed by monitoring side effects. Results In the first 8 weeks of treatment hemoglobin concentration increased from 64.5±12.9 glL to 98.3±16.1 g/L (p<0.0005) in the intra peritoneally treated group. In the subcutaneously treated group hemoglobin increased significantlyfaster (p<0.05) from 72.5±4.8 g/L to 119.2±11.3 g/L (p<0.0005) in the same period. Antihypertensive medication had to be increased or instituted in most of the patients in both groups. The incidence of peritonitis in the intraperitoneally treated group was not increased when compared to the pretreatment incidence. Conclusions Subcutaneously administered rHuEPO is superior to intraperitoneally administered rHuEPO with regard to the required dosages. However, the results of this study show that intraperitoneal administration of rHuEPO might be a convenient and safe alternative when subcutaneous administration is undesirable.

Erythropoietic Agents in Peritoneal Dialysis

“…Although at one time there were substantial differences in utilization of epoetin for renal anemia in HD and PD patients, recent data from Canada indicate that some 75% of HD and PD patients receive regular epoetin therapy (6). Initial studies of epoetin in PD focused on route of administration, with the intravenous (IV), subcutaneous (SC), intraperitoneal (IP), and even intramuscular (IM) routes all being evaluated (15-18). All routes of administration were accompanied by a rise in Hb, although dose requirements were found to be substantially higher for IP and IM routes compared to SC and IV routes (15-18).…”

“…Initial studies of epoetin in PD focused on route of administration, with the intravenous (IV), subcutaneous (SC), intraperitoneal (IP), and even intramuscular (IM) routes all being evaluated (15-18). All routes of administration were accompanied by a rise in Hb, although dose requirements were found to be substantially higher for IP and IM routes compared to SC and IV routes (15-18). Intraperitoneal dose requirements are less when epoetin is given into a dry peritoneal cavity compared to mixed with dialysate (19), although the required dose still exceeds the SC dose by a substantial amount.…”

Η Εφαρμογή Της Υποδόριας Χορήγησης Ερυθροποιητίνης Σε Ασθενείς Που Υποβάλλονται Σε Συνεχή Φορητή Περιτοναϊκή Κάθαρση

“…Είναι πιθανό, τα αντικρουόμενα αυτά αποτελέσματα να οφείλονται στη διαφορετική οδό χορήγησης και στις διαφορετικές δόσεις του φαρμάκου, που έχουν χρησιμοποιηθεί από τους διαφόρους ερευνητές. [80] Σχετικά με την επίδραση της rHuEPO στις βιοχημικές παραμέτρους του ορού των ασθενών, φαίνεται ότι η χορήγησή της δεν επηρεάζει τις τιμές των τρανσαμινασών και των λευκωματινών. Υπάρχει μόνο μια αναφορά από τους Sundal και συν, οι οποίοι διαπίστωσαν μείωση των τρανσαμινασών, μετά από ένα έτος θεραπείας.…”

“…Υπάρχουν και μελέτες, στις οποίες δεν διαπιστώθηκε καμιά σημαντική διαφορά διάλυμα των 2 L. Νεότερες μελέτες απέδειξαν, ότι η αποτελεσματικότητα του φαρμάκου αυξάνει μετά από ΕΠ χορήγηση, εάν χορηγηθεί με λιγότερη ποσότητα περιτοναϊκού υγρού και αυξηθεί ο χρόνος παραμονής του στην περιτοναϊκή κοιλότητα. Συγκεκριμένα διαπιστώθηκε, ότι η βιοδιαθεσιμότητα του φαρμάκου αυξάνει έως το 41% και οι απαιτούμενες δόσεις μειώνονται αισθητά σε περίπτωση, που το φάρμακο χορηγηθεί σε κενή, ελεύθερη διαλύματος, περιτοναϊκή κοιλότητα [79,80,81]. Συμπερασματικά, η ΥΔ οδός χορήγησης της rHuEPO, παρά το τοπικό άλγος που προκαλεί, υπερέχει κάθε άλλης οδού και χρησιμοποιείται για όλους τους ασθενείς της ΣΦΠΚ, όλους τους ασθενείς, που δεν έχουν ενταχθεί σε μέθοδο υποκατάστασης και σε πολλούς αιμοκαθαιρόμενους ασθενείς, οι οποίοι δέχονται ευχαρίστως την υποδόρια ένεση.…”