Internationalisering van het medisch onderwijs: de stand van zaken

Abstract

Onder internationalisering van het medisch onderwijs wordt het streven verstaan om in de studie geneeskunde elementen in te bouwen die het de afgestudeerde arts mogelijk moeten maken om ook in een internationale context goed te kunnen functioneren. De rationale voor internationalisering van het medisch curriculum is dat vrijwel alle artsen in hun professioneel functioneren geconfronteerd zullen wor-den met allochtone patiënten en patiënten met allerlei importziekten. In onderzoek en nascholing is een internationale oriëntatie tegenwoordig eerder regel dan uitzondering en ook daarop moeten aankomende artsen, bijvoorbeeld door training in het gebruik van (medisch) Engels, in de studie adequaat worden voorbereid. 1 In het Raamplan 2001 artsopleiding worden onder kennis en inzicht met betrekking tot de gezondheidszorg "verschil- Samenvatting Inleiding: Internationalisering heeft de afgelopen vijftien jaar in het medisch onderwijs veel aandacht gekregen. In dit artikel wordt een onderzoek gerapporteerd naar de stand van zaken aan zeven medische faculteiten in het academisch jaar 2000/2001 betreffende aantallen uitgaande en inkomende studenten, kwaliteitszorg voor buitenlandse stages, aandacht voor internationalisering in het curriculum, en de invloed van stimuleringsmaatregelen op de ontwikkeling van internationalisering. Methode: Gegevens zijn verzameld door middel van een enquête onder de coördinatoren internationalisering van zeven medische faculteiten. Resultaten: Per faculteit volgen gemiddeld 107 studenten onderwijs in het buitenland (range 53-243) en worden er 38 buitenlandse studenten (range 12-77) ontvangen. Tussen 1998 en 2002 steeg het gemiddelde aantal inkomende studenten geleidelijk van 27 tot 38 per jaar. Stages in geïndustrialiseerde landen betreffen vooral onderzoek; in ontwikkelingslanden is klinisch onderwijs het meest in trek. Inkomende studenten nemen deel aan regulier en klinisch onderwijs en aan onderzoek. Alle faculteiten hebben procedures om de kwaliteit van de buitenlandse stages te bewaken. In alle curricula wordt aandacht besteed aan internationalisering, zij het vaak door middel van facultatief onderwijs. Van de stimuleringsmaatregelen worden die van de eigen universiteit of faculteit als het meest effectief beschouwd. Conclusies: Er zijn grote verschillen tussen de faculteiten in studentenmobiliteit. Het zou aanbeveling verdienen om maatregelen om de kwaliteit van de stages te bewaken onderling af te stemmen. Internationalisering kan bevorderd worden door opname in het reguliere curriculum. De geënquêteerden zijn van mening dat internationalisering het meest gestimuleerd wordt door maatregelen van de eigen faculteit of universiteit.

Het gebruik van Engels als voertaal in het medisch onderwijs

“…Een van deze doelstellingen is dat artsen ten minste het Engels als vreemde taal dienen machtig te zijn, inclusief het Angelsaksisch medisch jargon. 1 Ook biedt Engelstalig onderwijs de mogelijkheid om buitenlandse studenten te laten deelnemen aan het reguliere onderwijs. De aanwezigheid van buitenlandse gasten in de instelling draagt ertoe bij dat buitenlandse en Nederlandse studenten onderling contacten leggen en met elkaar integreren.…”

The learning processes of international students through the eyes of foreign supervisors

“…Internationalization of the curriculum may entail: ]inclusion of courses in the regular medical curriculum given in English; inclusion of topics on (imported) tropical diseases; inclusion of topics on international healthcare systems; facilities for foreign-language learning; facilities for skills training for dealing with patients from different cultural backgrounds (Majoor & Willemstein, 1996).…”

Referaat / Boekbespreking

“…3 Aanbod van buitenlandse studieverblijven ('stages') aan studenten is de meest gepraktiseerde aanpak van internationalisering. 4 Vanuit de Nederlandse medische faculteiten gingen in 2000/2001 gemiddeld per faculteit ruim honderd studenten voor een stage naar het buitenland (range: 53-243). 5 Die mobiliteit is daarna nog aanmerkelijk toegenomen en daardoor komt steeds beter zicht op de vragen die over mobiliteit door staf (supervisoren en hun buitenlandse collega's) en studenten worden gesteld.…”