Interceptieve behandeling van een maxillaire hypoplasie met behulp van botankers. Een literatuuronderzoek

Abstract

Een Klasse III-malocclusie wordt meestal veroorzaakt door onderontwikkeling van de maxilla en daarom is behandeling hiervan gericht op stimulering van de groei van de maxilla. De nadelen van conventionele behandelmethoden zijn dat de behandeleffecten veelal dentoalveolair in plaats van skelettaal zijn en er vaak verlenging van de onderste gezichtshoogte optreedt. Bovendien is de medewerking van patiënten voor het dragen van extraorale apparatuur niet altijd groot. Vanwege deze nadelen is een nieuwe behandelmethode met behulp van skelettale verankering ontwikkeld. Bij deze nieuwe techniek, 'bone anchored maxillary protraction' genoemd, worden beiderzijds in de maxilla en de mandibula botankers geplaatst waaraan Klasse III-elastieken worden gedragen. Volgens de literatuur zijn met deze behandelmethode goede resultaten behaald. Nadeel is echter dat het plaatsen van de botankers een chirurgische behandeling vereist en dat complicaties, zoals het losraken of het breken van de ankers, kunnen optreden. hiermee vooral dentoalveolaire correcties worden verkregen. Bij een goede medewerking en een behandelingsduur van ten minste 5 jaar zijn ook wat skelettale effecten waargenomen (Levin et al, 2008).Een andere methode waarbij getracht wordt skelettale InleidingDe incidentie van Klasse III-malocclusie varieert van 6% in een Belgische populatie tot 22,4% in een Aziatische populatie (Willems et al, 2001;Soh et al, 2005). Skelettale Klasse III-malocclusie kan worden veroorzaakt door mandibulaire hyperplasie, maxillaire hypoplasie of een combinatie van beide (Fields en Proffit, 2000). In minder dan 20% van de gevallen is er sprake van een zuivere mandibulaire hyperplasie, bij 25% van een zuivere maxillaire hypoplasie en bij 22% van een combinatie van beide. De overige Klasse III-malocclusies berusten niet op een skelettale onbalans, maar is het probleem alleen dentoalveolair (Guyer et al, 1986). In het laatste geval kan de Klasse IIImalocclusie door middel van orthodontische behandeling met vaste apparatuur dentaal worden gecorrigeerd. Een grotere afwijking kan alleen door chirurgie worden gecorrigeerd, zoals door een osteotomie van de mandibula en/of de maxilla of door distractie van de maxilla (intermezzo 1). De interceptieve behandeling van Klasse III-malocclusies is gericht op stimulering van de groei van de maxilla. Conventionele behandeling van Klasse IIImalocclusie Praktijktoepassing?Wanneer een Klasse III-groeipatroon, veroorzaakt door een hypoplasie van de maxilla, op een jonge leeftijd gediagnosticeerd wordt, kan de groei van de maxilla gestimuleerd worden met Klasse III-elastieken die zijn bevestigd aan botankers.

Three-Dimensional Cone Beam Computed Tomography (CBCT)-Derived Soft Tissue Changes in Patients with Unilateral Cleft Lip, Alveolus, and Palate with Midfacial Deficiency after 1.5 Years of Bone-Anchored Maxillary Protraction

“…Two Bollard bone plates (Tita-Link, Brussels, Belgium) were positioned on the zygomatic buttresses, and two were placed buccally on the anterior part of the mandible between the lateral incisor and canine. All four Bollard bone plates were placed in a single session under general anesthesia [9,16].…”