„Inteligentna” specjalizacja a konkurencyjność regionów turystycznych

Abstract

Cel. Celem pracy jest ocena możliwości zastosowania założeń inteligentnej specjalizacji w odniesieniu do najmniejszych regionów, jakimi są gminy oraz ocena wpływu specjalizacji turystycznej na konkurencyjność wybranych gmin Dolnego Śląska. Metoda. Syntetyczna miara inteligentnej specjalizacji turystycznej obszaru (SMISTO) oraz syntetyczna miara konkurencyjności regionu turystycznego (SMKRT) stworzona na podstawie danych Banku Danych Lokalnych. Miara syntetyczna wykorzystująca do agregacji wartości zmiennych średnią arytmetyczną. Wyniki. W wyniku zastosowania miary syntetycznej ustalono ranking konkurencyjności gmin Dolnego Śląska oraz zbadano korelację pomiędzy inteligentną specjalizacją turystyczną gminy a jej pozycją w rankingu konkurencyjności. Ustalono, że inteligentna specjalizacja turystyczna sprzyja podniesieniu konkurencyjności gminy. Ograniczenia badań i wnioskowania. Największą przeszkodą był brak niektórych istotnych danych statystycznych, gdyż nie są one gromadzone przez GUS lub nie są gromadzone na poziomie gminnym. Implikacje praktyczne. Wyodrębnienie klas podobnych pod względem konkurencyjności regionów oraz określenie korelacji z inteligentną specjalizacją turystyczną pozwala na lepsze zarządzanie obszarem oraz lepsze lokowanie środków z funduszy Unii Europejskiej. Pozwala też na budowanie strategii rozwoju poszczególnych gmin. Oryginalność pracy. Badanie problematyki konkurencyjności oraz inteligentnej specjalizacji w ujęciu mikroregionalnym jest problemem nowym. Dotychczas badano ją głównie w odniesieniu do poszczególnych krajów lub subregionów oraz w odniesieniu do przedsiębiorstw turystycznych. Ponadto w wielu regionach opracowano strategie inteligentnej specjalizacji, co jest zgodne z najnowszą polityką regionalną Unii Europejskiej. O walorze pracy stanowi zastosowanie miary syntetycznej pozwalającej na zbudowanie indeksu konkurencyjności oraz indeksu inteligentnej specjalizacji. Rodzaj pracy: artykuł prezentuje wyniki badań empirycznych opartych na analizie danych wtórnych.

Propozycja metody pomiaru postrzeganej atrakcyjności turystycznej państw Grupy Wyszehradzkiej

“…O tym, czy dany obiekt lub miejscowość są atrakcyjne turystycznie, decydują z jednej strony czynniki obiektywne, takie jak występowanie walorów przyrodniczych, antropogenicznych czy odpowiednich elementów infrastruktury turystycznej i paraturystycznej, a z drugiej -subiektywne postrzeganie wszystkich tych czynników przez turystów, inwestorów i mieszkańców [Gryszel, Walesiak 2014]. Analogicznie oceny atrakcyjności turystycznej można dokonać za pomocą metod obiektywnych, skoncentrowanych na analizie strony podażowej (np.…”