Instability and Arthritis of the Distal Radioulnar Joint

Abstract

Arthritis and instability represent 2 of the most common pathological processes affecting the distal radioulnar joint (DRUJ). These conditions can present in isolation or as components of a multifactorial process. Nonoperative treatment is indicated for most acute injuries to the DRUJ. The joint should be immobilized in a position of stability to allow for ligament healing. Likewise, early arthritis responds favorably to rest, immobilization, corticosteroids, and nonsteroidal anti-inflammatory drugs (NSAIDs). When DRUJ instability is refractory to nonoperative measures, native ligament repair is the preferable method of treatment. When this method is not possible, anatomical reconstruction of the distal radioulnar ligaments should be performed. For advanced DRUJ arthritis Darrach resection should be reserved for the elderly, low-demand patient. The Sauve-Kapandji procedure allows for arthrodesis of the DRUJ while maintaining forearm rotation and a stable base for the ulnar carpus. DRUJ hemiarthroplasty procedures have been associated with favorable preliminary results. These implants attempt to reproduce native biomechanics and may be used in lieu of or as a salvage procedure after resection arthroplasty. DRUJ arthroplasty should be used as a salvage procedure.

Arthroplasty in the hand: what works and what doesn’t?

“…There has been increasing concern about ablative procedures (Darrach Sauve-Kapandji and hemiresection) in even moderate-demand patients with issues related to multiplanar instability of the proximal ulna, particularly radioulnar convergence under load. Early DRUJ arthritis often responds well to non-operative treatment (Faucher et al, 2016). Arthroscopy and ulnar shortening may offer solutions in early-to-moderate cases refractory to non-operative management.…”

Distal radyoulnar eklem instabilitesinde rekonstrüksiyon yöntemleri

“…Ameliyat öncesi değerlendirmelerde bağların primer tamire uygunluğuna karar vermek güç olmakla birlikte, yaralanmanın üzerinden geçen zaman arttıkça bağ rekonstrüksiyonu ihtiyacı o oranda artmaktadır. [23] Kronik DRUE instabilitesinin tedavisinde ilk dönemlerde anatomik olmayan rekonstrüksiyon yöntemleri kullanılmıştır. Bu yöntemler kısaca radius ve ulnanın tendon otogreftleri ile birbirine askı yöntemleri ile tespit edilmesi, distal ulnanın tenodez ile stabilize edilmesi sendromu, EKU tendiniti, EKU tendonu subluksasyonu, ulnokarpal bağ yaralanmaları gibi patolojiler tanının konulması ve tedavinin planlamasında göz önünde tutulmalıdır.…”

Distal radyoulnar eklem sorunlarında kurtarıcı cerrahi işlemler

“…D istal radyoulnar (DRU) eklemde eklem stabilitesinin tamir ve rekonstrüksiyon yöntemleriyle sağlanamadığı, radius ve ulnadaki deformitenin osteotomilerle düzeltilemediği durumlarda kurtarıcı (salvage) cerrahilere başvurulur. [1] Bu yöntemlere başvurulmasını gerektirecek sorunlar şunlardır [1][2][3] :…”

“…Diğer kurtarıcı işlemlerin uygulanamadığı veya başarısız olduğu durumlarda kullanılan en son seçenek cerrahisidir. [1,2] Bu tedavilere, uygulandığı küçük gruplarda başarılı sonuçlar elde edilen DRU eklem artroplastileri de eklenebilir. [1] DİSTAL ULNA HEMİREZEKSİYON ARTROPLASTİ AMELİYATI (BOWER'İN CERRAHİSİ)…”