Injury to the lung from cancer therapy: Clinical syndromes, measurable endpoints, and potential scoring systems

McDonald, Sandra; Rubin, Philip; Phillips, Theodore L.; Marks, Lawrence B.

doi:10.1016/0360-3016(94)00429-o

Cited by 351 publications

(208 citation statements)

References 92 publications

Supporting

Mentioning

192

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…Radyasyona sekonder pulmoner toksisite, radyasyon pnömonisi, pulmoner fibrozis ve pulmoner fonksiyonlarda azalma ile kendini göstermektedir. Akciğerlerde meydana gelen radyasyon hasarı, ışınlanan akciğer dokusu hacmine, uygulanan toplam doz ve fraksiyon şemasına bağlıdır (35,36). Radyasyon pnömonisi tipik olarak mediastinal RT'nin tamamlanmasından 1-3 ay sonra ortaya çıkmaktadır (36).…”

Section: Radyoterapi Komplikasyonlarıunclassified

“…Akciğerlerde meydana gelen radyasyon hasarı, ışınlanan akciğer dokusu hacmine, uygulanan toplam doz ve fraksiyon şemasına bağlıdır (35,36). Radyasyon pnömonisi tipik olarak mediastinal RT'nin tamamlanmasından 1-3 ay sonra ortaya çıkmaktadır (36). Akut radyasyon pnömo-nisi sıklıkla asemptomatiktir, kendi kendini sınırlar ve tam rezolüsyon ile sonuçlanır, ancak olguların küçük bir bölümünde tedaviden 6-24 ay sonra progresif pul-moner fibrozis gelişir.…”

Section: Radyoterapi Komplikasyonlarıunclassified

See 1 more Smart Citation

Mediastinal Tumorlerde Radyoterapi

Gültekin¹,

Cengiz²

2011

Toraks Cer Bult

View full text Add to dashboard Cite

MEDİASTİNAL TÜMÖRLERDE RADYOTERAPİEn sık görülen mediastinal tümörler erişkinlerde timik neoplaziler ve lenfomalar, çocuklarda ise nöroje-nik tümörlerdir. Bunun dışında germ hücreli tümörler, mezenkimal tümörler ve karsinomlar da görülmektedir. Mediastinal tümörlerin tedavisinde radyoterapi (RT) önemli rol oynamaktadır. RT, (1) medikal açıdan inoperable ya da cerrahi unrezektable hastalıkta definitif tedavi olarak, (2) lokal ileri evre hastalıkta multimodal tedavi rejiminin bir parçası olarak, (3) cerrahiden önce (neoadjuvan) ya da cerrahiden sonra (adjuvan), ya da (4) evre IV hastalıkta palyatif tedavi olarak uygulanabilmektedir. Mediastinal kitlelerin sıklıkla kritik yapılara komşu olması, tedaviye bağlı komplikasyonlar açı-sından önemlidir. Günümüzde, RT uygulamalarındaki gelişmeler ile daha konformal tedaviler (örn. stereotaktik RT, 3-boyutlu konformal RT, yoğunluk ayarlı RT, görüntü klavuzluğunda RT) yapılabilmektedir. Böylece daha sınırlı RT alanlarında, doz eskalasyonu yapılarak tümöre yüksek doz RT uygulanabilmekte ve çevredeki normal mediastinal yapılar daha iyi bir şekilde korunabilmektedir. TimomaTimik neoplaziler nadir görülmekle birlikte ön mediastenin en sık görülen tümörleridir (1). Tanı anında %90-95 oranında lokalizedir ve bu nedenle primer tedavi cerrahi rezeksiyondur (2, 3). En önemli iki prognostik faktör hastalığın evresi ve tam cerrahi rezeksiyondur (4-6). Timik tümörlerin tedavisinde RT'nin rolü net değil-dir. R0 rezeksiyon yapılan, erken evre hastalarda ya da nispeten iyi histolojili (WHO klasifikasyon A) olgularda adjuvan RT uygulanmayabilir. RT'nin rolü tartışmalı olmakla birlikte özellikle invaziv timomaların (≥ evre II) adjuvan tedavisinde önemli rol oynamaktadır.Evre II timomalarda, tam rezeksiyon yapılsa bile yalnız cerrahi ile lokal rekürrens oranları %30'lara varmaktadır. Rekürrens sonrası kurtarma tedavilerinin sonuçları kötüdür (7-11). Bu nedenle mediastinal plevraya gros fibröz adhezyonu olan ya da histolojik olarak kanıtlanmış mikroskopik plevral invazyonu olan Masaoka evre II hastalıkta sıklıkla postoperatif RT (PORT) önerilmektedir (12).Evre III timomalarda ise adjuvan RT'nin rolü daha belirgindir (7,13,14). Evre III hastalıkta R0 rezeksiyon yapılan seçilmiş olgulara RT uygulanmayabilir. Ancak, tam rezeke edilmemiş olgularda adjuvan RT lokal kontrol ve genel sağkalım oranlarını arttırmaktadır (7,8,14). İnkomplet rezeke hastalıkta tedavi sonuçlarının kötü olması nedeniyle, sınırda rezeke edilebilir olgularda cerrahi rezektabiliteyi ve lokal kontrolü arttırmak için neoadjuvan kemoterapi (KT) ya da RT uygulaması gündeme gelebilir, ancak kombine tedavilerin rolü net değildir (15)(16)(17).Rezidü hastalık varlığında ya da evreden bağımsız olarak tam rezeksiyon yapılamayan olgulara ise kombine tedavi yaklaşımları uygulanmalıdır. Bu olgularda kombine tedaviler tam cerrahi rezeksiyon ve genel sağkalım oranlarını arttırabilir. Kombine tedavi uygulanan bir faz II çalışmada 23 olguda sırasıyla 5-yıllık progresyonsuz sağkalım ve genel sağkalım %54 ve %52 olarak saptanmıştır (18). Bir diğ...

show abstract

Section: Radyoterapi Komplikasyonlarıunclassified

Mediastinal Tumorlerde Radyoterapi

Gültekin¹,

Cengiz²

2011

Toraks Cer Bult

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…Most cases resolve spontaneously, but some rapidly progress to pulmonary fibrosis and death in 6-12 months. Factors associated with of RP include prior radiation, concomitant chemotherapy, endocrine therapy, and withdrawal of steroids [4].…”

Section: Introductionmentioning

confidence: 99%

Intraoperative Radiation Therapy for Breast Cancer Not Associated with Pulmonary Complications

Kalos¹,

Lund²,

Visco³

et al. 2014

J Nucl Med Radiat Ther

View full text Add to dashboard Cite

Radiation pneumonitis and radiation-induced cryptogenic organizing pneumonia are common complications after external beam radiation therapy following breast conserving surgery for patients with early stage breast cancer. Intraoperative radiation therapy (IORT) is designed to decrease radiation exposure to the lung, skin, soft tissue, and contralateral breast. A single-center, retrospective cohort of all patients receiving IORT between 2009 and 2013 was analyzed, and 122 cases of IORT were found. There were no instances of pulmonary complication in patients receiving IORT without whole breast irradiation. The only instance of radiation pneumonitis identified was in a patient who received subsequent external beam radiation after boost IORT. As there are no previous systemic evaluations of pulmonary complications of IORT, this study supports its reported safety.

show abstract

“…As a result, this kind of injury remains the main dose-limiting factor. [1][2][3] The clinical incidence of radiation-induced pneumonitis ranges from 5 to 10%, [4][5][6] and may be as high as 20%. 7 Although the definite molecular mechanism of such radiation-induced lung injury has not yet been elucidated, it is widely accepted that the process is initiated and sustained by multicellular interactions mediated by the cascade of activation of various cytokines, in which transforming growth factor-beta (TGF-b) plays a pivotal role.…”

Section: Introductionmentioning

confidence: 99%

Prevention of radiation-induced pneumonitis by recombinant adenovirus-mediated transferring of soluble TGF-β type II receptor gene

et al. 2006

View full text Add to dashboard Cite

To investigate whether radiation-induced pneumonitis in the mouse-irradiated lung could be prevented by recombinant adenovirus-mediated soluble transforming growth factor-beta (TGF-b) type II receptor gene therapy. Radiation fibrosis-prone mice (C57BL/6J) were randomly divided into four groups consisting of a (1) control group (sham-irradiated); (2) radiation (RT)-alone group; (3) RT þ AdCMVsTbR group and (4) RT þ AdCMVluc group. The RT-alone and sham-irradiated mice were killed at several time points after thoracic irradiation with a single dose of 9 Gy, and then the TGF-b1 concentrations in serum and broncho-alveolar lavage fluid (BALF) were quantified by enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA). We used an adenoviral vector expressing a soluble TGF-b type II receptor (AdCMVsTbR), which can bind to TGF-b and then block the TGF-b receptor-mediated signal transduction. The C57BL/6J mice were intraperitoneally (i.p.) injected with either 5 Â 10 8 plaque-forming units of AdCMVsTbR or AdCMVluc, a control adenovirus-expressing luciferase, a week preceding and a week following the X-ray thoracic irradiation. Four weeks after irradiation, the mice were killed and the concentration of TGF-b1 in the serum and BALF were then measured using ELISA and the lung tissue specimens were examined histopathologically. Following thoracic irradiation with a single dose of 9 Gy, radiation-induced TGF-b1 release in the serum reached the first peak concentration at 12 h and then declined. It reached a maximal value at 2 weeks after irradiation. In the BALF, the TGF-b1 concentration was appreciable within the first hour and thereafter declined. It reached a maximal value at 3 days after irradiation. A one-time i.p. injection of AdCMVsTbR 1 week before irradiation could not completely suppress the two peaks of the radiation-induced TGF-b1 increase, whereas an injection a week preceding and a week following thoracic irradiation was able to suppress those two peaks thoroughly. The TGF-b1 was completely suppressed in the AdCMVsTbR-treated mouse serum and BALF; however, no statistical difference was observed in the serum and BALF between the AdCMVluc-infected mice and the control mice at 4 weeks after irradiation (Po0.05). A histopathological examination showed only mild radiation pneumonitis in the irradiated lungs of AdCMVsTbR-treated mice in comparison to the AdCMVluc-infected and RT-alone mice. Our results demonstrated that TGF-b1 plays an important role in radiation pneumonitis, thus suggesting that the adenovirus-mediated overexpression in soluble TGF-b type II receptor gene therapy may be a potentially feasible and effective strategy for the prevention of radiation pneumonitis.

show abstract

Injury to the lung from cancer therapy: Clinical syndromes, measurable endpoints, and potential scoring systems

Cited by 351 publications

References 92 publications

Mediastinal Tumorlerde Radyoterapi

Mediastinal Tumorlerde Radyoterapi

Intraoperative Radiation Therapy for Breast Cancer Not Associated with Pulmonary Complications

Prevention of radiation-induced pneumonitis by recombinant adenovirus-mediated transferring of soluble TGF-β type II receptor gene

Contact Info

Product

Resources

About