Incorporating Different Source Rupture Characteristics Into Simulations of Strong Ground Motion From the 1867, M7.0 Earthquake on the Island of Lesvos (Ne Aegean Sea, Greece)

Roumelioti, Z.; Kiratzi, Anastasia

doi:10.12681/bgsg.11404

Cited by 7 publications

(2 citation statements)

References 12 publications

Supporting

Mentioning

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…A destructive earthquake occurred on Lesvos Island on March 7, 1867 and the intensity values of the earthquake were reported as X (Papazachos and Papazachou, 2003). The majority of villages in the central part of the island were completely or partly destroyed and the number of fatalities was more than 500 (Roumelioti and Kiratzi, 2010;Papadimitriou et al, 2018). A large earthquake (Mw= 6.7) occurred along the Edremit fault on October 6, 1944 (Ambraseys, 1988).…”

Section: Active Tectonics and Seismicitymentioning

confidence: 99%

Hydrogeochemical and isotopic monitoring of the Kestanbol geothermal field (Northwestern Turkey) and its relationship with seismic activity

Yücel¹,

Özden²,

MARMARA³

2021

Turkish J Earth Sci

View full text Add to dashboard Cite

Kestanbol geothermal field is located in northwestern Turkey and is one of the highest temperature geothermal fields in the Biga Peninsula. In this study, one geothermal well, two geothermal springs and two cold springs were monitored for one year in Kestanbol geothermal field to determine hydrogeochemical and isotopic characteristics. Additionally, any possible relationship between seismic activity and variations in the hydrochemistry of geothermal water was investigated. The Kestanbol geothermal field is controlled mainly by the right-lateral strike-slip Kaplica fault with normal components. The distribution of the geothermal waters is roughly parallel to the fault. The temperature, electrical conductivity, salinity, and pH of the geothermal waters were within the range of 59.5 to 74.6 °C, 30300 to 35700 μS/cm, 19.6 to 23.3‰ and 6.13 to 6.83, respectively. The temperature interval was 11.2 to 25.4 °C for cold waters. The hydrochemical facies of the geothermal waters were Na-Cl type and the cold waters were the Ca-HCO 3 -Cl type. The high concentrations of As, Ba, Fe, Li and Mn in geothermal waters were mainly derived from prolonged water-rock interactions under high-temperature conditions. The δ 18 O and δ 2 H contents of cold waters indicated meteoric origin. The geothermal waters were enriched in δ 18 O and δ 2 H, and located on the mixing line between local groundwater and fossil seawater, indicating mixing processes. During our study period, 20 earthquakes with Mw 3.5 and above were recorded in the close surroundings of the Kestanbol geothermal field, and temporal variations in the physicochemical and chemical compositions of geothermal waters were observed. Concentrations Clof the geothermal waters exhibited decrease after the Tartisik-Ayvacik earthquake (Mw= 5.0), indicating more supplement of groundwater with shallow origin under the increase of tectonic stress.

show abstract

Section: Active Tectonics and Seismicitymentioning

confidence: 99%

Hydrogeochemical and isotopic monitoring of the Kestanbol geothermal field (Northwestern Turkey) and its relationship with seismic activity

Yücel¹,

Özden²,

MARMARA³

2021

Turkish J Earth Sci

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…Οι νεκροί κυμαίνονταν από 600 έως και 1000 και τα περισσότερα σπίτια στο κεντρικό τμήμα του νησιού είτε καταστράφηκαν τελείως είτε μερικώς. (Roumelioti and Kiratzi, 2010), (Konstantinou K.I., 2018).…”

Section: οι κύριες ρηξιγενείς ζώνες στη λέσβο από νεότερα δεδομέναunclassified

Νεοτεκτονική Β.Α. Αιγαίου

Mourouzidou¹,

Μουρουζίδου²

View full text Add to dashboard Cite

Στην παρούσα διδακτορική διατριβή έλαβε χώρα μελέτη στην περιοχή του ΒΑ Αιγαίου (Λέσβος- Ρήγμα Αδραμυτίου). Η περιοχή της διατριβής φέρει εκδήλωση μιας παλιάς σημαντικής ηφαιστειότητας του Μειοκαίνου και εμφανίζει πολύπλοκη τεκτονική δομή επειδή αυτή βρίσκεται μέσα στον χώρο όπου συναντάται το ρήγμα του Αδραμυτίου με το εφελκυστικό πεδίο του Αιγαίου. Για όλους τους παραπάνω λόγους ξεκίνησα τη μελέτη του συγκεκριμένου χώρου, πρώτα από το βόρειο τμήμα του νησιού και στη συνέχεια στο νότιο, προκειμένου να προσδιοριστεί ο τρόπος με τον οποίο επηρεάζει το τεκτονικό αυτό καθεστώς το νησί. Στόχος της διατριβής ήταν η περιγραφή της νεοτεκτονικής καταπόνησης των ηφαιστειακών πετρωμάτων και η διάκριση των δομών σε τεκτονικές φάσεις προκειμένου να εντοπισθεί η τεκτονική εξέλιξη της περιοχής. Για την επίτευξη του στόχου έγινε χαρτογράφηση των ρηξιγενών επιφανειών και των τεκτονικών γραμμώσεων και μία πρώτη ομαδοποίηση των μετρήσεων στην ύπαιθρο. Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε επεξεργασία των δεδομένων που συλλέχθηκαν στην ύπαιθρο με το πρόγραμμα Win-Tensor (Delvaux, 1993; Delvaux et al., 1995, 2013; Zain Eldeen et al., 2002; Delvaux and Sperner, 2003). Πρόκειται για ένα διαδραστικό λογισμικό σχεδιασμένο για τον καθορισμό του πεδίου των τάσεων με βάση τα γεωλογικά δεδομένα της περιοχής (ρήγματα, γράμμωση ολίσθησης, διακλάσεις, λύσεων μηχανισμών γένεσης σεισμών κ.α.). Ο προσδιορισμός των διευθύνσεων των κύριων αξόνων τάσης σ1, σ2 , σ3 έλαβε χώρα τόσο με το μέθοδο P-B-T αξόνων όσο και με τη βελτιωμένη μέθοδο των ορθών δίεδρων γωνιών που εφαρμόζει το πρόγραμμα Win-Tensor. Επίσης πολύ σημαντικό ρόλο στον καθορισμό των τεκτονικών φάσεων κατέχει στην παρούσα διατριβή, η γεωμορφολογική-μορφοτεκτονική μελέτη της περιοχής. Με τη βοήθεια των Γεωγραφικών Συστημάτων Πληροφοριών (Γ.Σ.Π.-G.I.S.) και χρησιμοποιώντας το λογισμικό ArcGIS (ESRI έκδοση 10.3.1, 2015), έγινε ψηφιοποίηση σε τοπογραφικά φύλλα χαρτών για τη Λέσβο (ΓΥΣ 1:50.000, 1:5000) καθώς στο βόρειο τμήμα του κόλπου του Αδραμυτίου. Το ψηφιακό μοντέλο αναγλύφου που δημιουργήθηκε, αποτέλεσε τη βάση τόσο για την παραγωγή θεματικών χαρτών του μορφοαναγλύφου όσο και για την περαιτέρω ποσοτική γεωμορφολογική ανάλυση του νησιού. Έτσι στην περιοχή της έρευνας η οποία καλύπτεται από προϊόντα Μειοκαινικής ηφαιστειακής δραστηριότητας (21,5-16Μa), ταυτοποιήθηκαν-προσδιορίστηκαν 6 ρηξιγενείς ζώνες. Η συνέχεια αυτών των ρηξιγενών ζωνών εντοπίζεται στη θάλασσα. Ειδικότερα ταυτοποιήθηκε-προσδιορίστηκε η ρηξιγενής ζώνη της Κεντρικής Λέσβου, η ρηξιγενής ζώνη ΝΑ του Μανταμάδου, η ρηξιγενής ζώνη Α της Καλλονής, η ρηξιγενής ζώνη της Άντισσας, η ρηξιγενής ζώνη του Γαβαθά (ΒΔ Λέσβος) καθώς επίσης και η ρηξιγενής ζώνη της Βρίσας-Βατερών. Επίσης με βάση τόσο τα δεδομένα υπαίθρου όσο και τα στοιχεία που προέκυψαν από την επεξεργασία τους με το πρόγραμμα Wintensor, διαχωρίσθηκαν τέσσερις (4) τεκτονικές φάσεις, από την παλαιότερη προς τη νεότερη: το (Ν1) εφελκυστικό πεδίο με διεύθυνση ΒΔ-ΝΑ και με τον σ1 σε ΒΑ-ΝΔ διεύθυνση που δημιούργησε αριστερόστροφα ρήγματα οριζόντιας μετατόπισης ΒΒΔ-ΝΝΑ διευθύνσεως, το (Ν2) εφελκυστικό πεδίο από ΒΒΑ-ΝΝΔ έως ΒΑ-ΝΔ, το (Ν3) εφελκυστικό πεδίο ΔΒΔ-ΑΝΑ και με τον σ1 ΒΒΑ-ΝΝΔ, το οποίο δημιουργεί ρήγματα από ΒΒΔ-ΝΝΑ έως ΒΒΑ-ΝΝΔ, πλαγιοκανονικά με σημαντικότερη τη dip slip κίνηση και από το Πλειστόκαινο το (Ν4) εφελκυστικό πεδίο με διεύθυνση ΒΑ-ΝΔ και τον σ1 να έχει δ/νση ΒΔ-ΝΑ, ιδιαίτερα στις βόρειες ακτές. Στις νότιες ακτές και μέχρι τα Βατερά φαίνεται να υπερισχύει ένας ΒΔ-ΝΑ εφελκυσμός, με τον σ1 να έχει δ/νση ΒΑ-ΝΔ. Τέλος από τη σύγκριση των αποτελεσμάτων της τεκτονικής επεξεργασίας με αυτά που υπάρχουν στην λεκάνη του Αδραμυτίου, προέκυψε για την περιοχή μελέτης ότι: (α) στο βόρειο τμήμα της Λέσβου επικρατεί εφελκυσμός με διεύθυνση ΒΑ-ΝΔ καθώς επίσης τα ρήγματα της περιοχής εμφανίζουν ισχυρή δεξιόστροφη συνιστώσα ολίσθησης, (β) στο νότιο τμήμα του νησιού επικρατεί εφελκυσμός τόσο με διεύθυνση ΒΒΔ-ΝΝΑ έως ΒΔ-ΝΑ όσο και με διεύθυνση ΒΑ-ΝΔ, (γ) τo είδος της δυναμικής τεκτονικής που επιδρά στον χώρο εμφανίζει πολλά κοινά χαρακτηριστικά μ’ αυτό του μοντέλου Riedel διάτμησης για μια περιοχή όπου δραστηριοποιείται ένα μεγάλο ρήγμα με ισχυρή δεξιόστροφη συνιστώσα, όπως θεωρείται το ρήγμα του Αδραμυτίου. Το μοντέλο αυτό ταιριάζει με αυτά που έχουν προταθεί από τη διεθνή βιβλιογραφία για την ενεργό περιοχή του βορείου Αιγαίου (Pavlides et al., 1990, A. Chatzipetros et al. 2013, Sakellariou et al., 2018, Papanikolaou et al., 2019) και (δ) το γεγονός ότι ο εφελκυσμός αναπτύσσεται σε δύο διευθύνσεις, όπως αποδείχθηκε από τον υπολογισμό των τανυστών τάσης μετά την επεξεργασία των δεδομένων υπαίθρου, μπορεί να ερμηνευτεί ως το αποτέλεσμα της δράσης μία λεκάνης pull-apart μέσα σ’ ένα χώρο όπου κυριαρχεί το τεκτονικό καθεστώς διάτμησης (Allen & Allen, 2013).

show abstract

The active tectonic structures along the southern margin of Lesvos Island, related to the seismic activity of July 2017, Aegean Sea, Greece

et al. 2021

View full text Add to dashboard Cite

Incorporating Different Source Rupture Characteristics Into Simulations of Strong Ground Motion From the 1867, M7.0 Earthquake on the Island of Lesvos (Ne Aegean Sea, Greece)

Abstract: We apply the stochastic method for finite-faults Atkinson, 1997, 1998)

Cited by 7 publications

References 12 publications

Hydrogeochemical and isotopic monitoring of the Kestanbol geothermal field (Northwestern Turkey) and its relationship with seismic activity

Hydrogeochemical and isotopic monitoring of the Kestanbol geothermal field (Northwestern Turkey) and its relationship with seismic activity

Νεοτεκτονική Β.Α. Αιγαίου

The active tectonic structures along the southern margin of Lesvos Island, related to the seismic activity of July 2017, Aegean Sea, Greece

Contact Info

Product

Resources

About