Türkiye
Muhasebe Standartları Kurulu (TMSK)’nun, strateji olarak Uluslararası Finansal
Raporlama Standartlarını (UFRS) benimsemesinin sebebi, işletmelerin gerçek
finansal durumunu, genel kabul görmüş evrensel standartlar çerçevesinde düzenleyebilme
ihtiyacıdır. Mevcut uygulamalar ile muhasebe standartları kıyaslandığında ise
bazı kayıt etme, sınıflandırma ve değerleme işlemlerinin farklılaştığı
görülmektedir. TMS/ Türkiye Finansal Raporlama Standartları (TFRS)’nin ilgili
standartları ile birlikte, mevcut uygulamalarda yer almayan yeni tanım, kavram
ve uygulamalar da ortaya çıkmaktadır. Bu uygulamalardan bir tanesi ise faaliyet
konusu hizmet üretimi olan işletmelerde, üretim maliyetlerini oluşturan
unsurlar ve hizmetin stoklanmasıdır. İnsanların yaşam standartları ve
ihtiyaçlarının farklılaşması ile birlikte hizmet sektörünün ekonomideki payı ve
önemi artmıştır. Bununla birlikte, hizmet üretimi ile mamul üretimi arasındaki
farklılıklar ve uygun maliyetleme yöntemlerinin belirlenmesi hususu da önem
kazanmıştır. Hizmet işletmesinde
üretilen ürün somut değildir ve genellikle üretildiği anda satışı
gerçekleşmektedir. Hizmetin üretimi ve satışının eş zamanlı olması sebebiyle,
Vergi Usul Kanunu (VUK) hükümlerinde ve yerleşik muhasebe uygulamalarında
hizmetin stok olarak kaydedilmesine ilişkin herhangi bir husus yer
almamaktadır. TMS/TFRS’nin ilgili standartları dikkate alındığında, hizmet
üreten işletmelerde, gerekli koşulların mevcut olması halinde hizmetin
stoklanabileceği sonucuna ulaşılabilmektedir. Bu çalışmada, hizmetin
stoklanabilmesi için gerekli olan koşulları, hizmet stoklarının tanımını ve
hizmet stoklarının maliyet unsurlarını, TMS/TFRS’nin ilgili standartları
çerçevesinde incelemek amaçlanmıştır.