Immunization Status in Children with Cerebral Palsy and Their Household Members, and Parental Beliefs and Attitudes About Childhood, Adulthood, and COVID-19 Immunizations

Abstract

Serebral palsili çocuklarda ve hanehalklarında Türkiye Ulusal Bağışıklama Programında (UBP) yer alan aşılarla aşılanma oranının değerlendirilmesi ve ebeveynlerinin aşılarla ilgili düşünce ve bilgilerinin ve çocukluk, erişkin ve COVID-19 aşılamalarına ilişkin tutumlarının incelenmesi. Gereç ve Yöntem: Bu çalışma, spastik serebral palsi (SP) tanılı 3-10 yaş arası çocukları içeren tanımlayıcı bir kesitsel çalışmaydı. SP'li çocukların ebeveynleri ile yapılan ilk yüz yüze görüşmede, çocuklarının aşılanma oranları ile aşılarla ilgili düşünce ve bilgilerine ilişkin veriler toplandı ve ebeveynlere erişkin aşılanması hakkında bilgi verildi. İlk görüşmeden yaklaşık bir yıl sonra annelerle, annelerin, babaların ve büyükanne ve büyükbabaların aşılarını yaptırma oranları ve COVID-19 aşı kabulleri veya kararsızlıkları hakkında telefonla görüşüldü. Sayı ve yüzdeler tanımlayıcı istatistikler olarak sunuldu. Bulgular: İlk görüşmeye 68 çocuk-ebeveyn çifti, ikinci görüşmeye 67 anne katıldı. UBP'ye göre, tüm SP'li çocuklar ve kardeşleri zamanında tam olarak aşılanmıştı. Annelerin %70,6'sı çocukluk çağı aşılarına karşı olumlu bir düşünceye sahipti. Ebeveynlerin hiçbiri isteğe bağlı çocukluk çağı veya erişkin aşılarını bilmiyordu. Ebeveyn ve büyükanne ve büyükbaba çiftlerinden hiçbiri, ulusal erişkin aşı şemasında yer alan aşılarla aşılanmamıştı. İlk görüşme sırasında aile sağlığı merkezlerinde erişkin aşılamasını kabul eden 64 ebeveyn çiftinin hiçbiri, sonraki bir yıl içinde, aşılamayı yaptırmadı. Ebeveyn çiftlerinin %17,9'unda COVID-19 aşı kararsızlığı veya reddi olduğu saptandı. Sonuç: Kronik hastalığı olan çocukların hanehalklarında bağışıklamayı sağlamak için erişkin aşılamasına yönelik ulusal sağlık politikaları geliştirilmelidir.