İlaç alerjisi olan hastalarda otoantikor sıklığı

Abstract

Giriş: Bu çalışma, ilaç alerjisi olan hastalarda otoantikor sıklığını incelemeyi amaçlamaktadır. İlaç alerjisi üzerine gözlemsel araştırmalar, otoimmünite patofizyolojisi hakkında yeni hipotezlerin oluşturulmasına katkıda bulunabilir.Yöntem: Eğitim ve Araştırma Hastanesi veri tabanına 31 Aralık 2018 sonuna kadar kayıt olan ve ilaç alerjisi tanısı konan hastaların verileri geriye dönük olarak değerlendirildi. Genel olarak, ICD 10'a göre “ilaçlara alerji durumu” tanısı konan ve en az bir otoantikor sonucu olan 617 adet yetişkin hasta çalışmaya dahil edildi.Bulgular: Araştırmada en az bir otoantikora sahip olma sıklığı % 0 ile % 92,1 arasında değişti. En sık saptanan otoantikor romatoid faktör (RF) idi (n = 241; % 92,1). İkinci en sık rastlanan oto antikorun anti-doku transglütaminaz IgA (Anti-tTG-IgA) (n = 22; % 68,2) olduğu görüldü. Anti-tiroglobulin (Anti-TG), anti-tiroid peroksidaz (anti-TPO) ve anti-çift sarmallı DNA (Anti-dsDNA) sıklıkları sırasıyla % 65,2 (n = 155), % 59,7 (n = 159) ve % 43,6 (n = 55) olarak saptandı.Sonuç: Birçok ilaç, otoimmün hastalıkları için ilerleme olmaksızın otoantikor gelişimini tetikleyebilir. İlaçlara alerjisi olan hastalarda otoantikorlardan şüphelenilmesi gereklidir. İlaç alerjisi üzerine yapılan gözlemsel araştırmalar, otoimmünitenin patofizyolojisi hakkında yeni hipotezlerin oluşturulmasına katkı sağlayacaktır. Bu alanda yapılacak çok sayıda çalışma, riskli ilaçların yaygın kullanımını daha objektif bir şekilde tartışmamızı sağlayabilir. Çalışmamızın ilaç reaksiyonu ile otoimmün hastalıklar arasındaki ilişkiye ışık tutacağını düşünüyoruz.Anahtar kelimeler: Otoantikorlar, otoimmünite, ilaç alerjisi, ilaç aşırı duyarlılığı