Ii. Meşruti̇yet Dönemi̇nde Medreseleri̇n Durumu Ve Islâh Çalişmalari

Ergün, Mustafa

doi:10.1501/dtcfder_0000000527

Cited by 10 publications

(5 citation statements)

References 0 publications

Supporting

Mentioning

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…Bu amaç doğrultusunda müfettişliğinin ilk yıllarında ilkokul öğretmenlerinden yüz kadar kadına ders vermeye başlamış ancak otuzlu yaşlarda bir erkeğin kadınlara ders vermesi karşısında dini çevrelerden gelebilecek olan tepkilerden çekindiği için öncelikli olarak medreselere dersi sokmaya karar vermiştir (Tarcan, 1946). 1914 yılında yürürlüğe konulan Islâh-ı Medâris Nizamnamesi ile medrese programlarına giren beden eğitimi dersleri çerçevesinde (Ergün, 1982b;Kafadar, 1997;Şanal, 2003), Ekim 1914'te Medreset'ül Vaizin'e beden eğitimi öğretmeni olarak atanmıştır (Tarcan, 1950a). Beden eğitiminin bireysel fonksiyonlarını kendi üzerlerinde yaşayan din görevlilerinin beden eğitimine karşı önyargılarını kırarak her cinsiyetten insanın beden eğitimi yapmasını doğal karşılamalarını amaçlamıştır.…”

Section: Meşrutiyet Dönemi Beden Eğitimi öğRetmeni Yetiştirmede Kurumsal Denemelerunclassified

Türki̇ye’de Beden Eği̇ti̇mi̇ Öğretmeni̇ Yeti̇şti̇rme Çabalari Ve Öncü Kuruluşlar (1908-1930)

Şinoforoğlu¹

2020

Ankara Üniversitesi Beden Eğitimi Ve Spor Yüksekokulu SPORMETRE Beden Eğitimi Ve Spor Bilimleri Dergisi

View full text Add to dashboard Cite

Bu çalışmanın amacı 1908-1930 yılları arasında Türkiye'de beden eğitimi öğretmeni yetiştirme çabalarını, düşünsel ve kurumsal bağlamda incelemektir. Beden eğitimi dersleri, Tanzimat Dönemi sonrası yapılan reformların eğitimdeki yansımaları kapsamında 19. yüzyılın ikinci yarısından itibaren okul ders programlarına jimnastik adı altında girmiştir. Beden eğitiminin, özellikle II. Meşrutiyet sonrası hükümetin beden politikalarıyla uyuşması, süreç içerisinde tüm okul müfredatlarında dersin yer almasını sağlamıştır. Ancak ülkede yeterli sayıda kalifiye öğretmenin bulunmaması başlıca sorunu teşkil etmiş ve bu durum beden eğitimi öğretmeni yetiştirmeye yönelik çalışmaları beraberinde getirmiştir. Bu kapsamdaki ilk deneme, Selim Sırrı [Tarcan] Bey tarafından 1908'de özel bir okul olan Terbiye-i Bedeniye Mektebi'dir. Kurucusunun İsveç'e gitmesi sonucu okul amacına ulaşamayarak 1909 sonbaharında kapanmıştır. Balkan Savaşları sonrası idari erklerin beden eğitimi alanında yaşadığı bilinçlenmenin ardından, beden eğitimi öğretmenleri, öğretmen okulları bünyesinde yetiştirilmek istenmiştir. 1910'dan itibaren üstlendiği kritik görevlendirmelerle Selim Sırrı Bey daha önce örneği görülmemiş biçimde alana özel bir yükseköğretim kurumu açma girişimlerine 1913'de başlamıştır. Terbiye-i Bedeniye Darülmuallimini adındaki kurum 1914'de tüm hazırlıkları tamamlanmasına rağmen I. Dünya Savaşı'nın başlaması nedeniyle açılamamıştır. Cumhuriyet'e devredilen özlem, Atatürk ve hükümetinin beden eğitimine verdiği değerin etkisiyle nihayete ermiştir. Selim Sırrı Bey'in, 1923'de yapılan I. Heyet-i İlmiye'ye sunduğu layiha neticesinde Ankara'da bir yükseköğretim kurumu açılması kararlaştırılmıştır. Ancak okul inşaatına zamanında başlanamaması sonucu, ihtiyacı karşılamak adına 1926'da İstanbul'da bir Terbiye-i Bedeniye Mektebi/Kursu açılmıştır. Bahsi geçen okul Türkiye'de alanına özel düzenli eğitim veren ve beden eğitimi öğretmeni yetiştiren ilk kurumdur. İlk üç yılında beden eğitimi öğretmeni, son yılında ise beden eğitimi müfettişleri yetiştiren kurumda, 1926-1930 yılları arasında toplam 228 mezun verilmiştir. Gerekli öğretmen ihtiyacının karşılanması ve Ankara'da açılacak okulun inşaatına başlanması nedeniyle kurum 1930'da kapatılmıştır. Ankara'da bahsi geçe kurum olan Gazi Orta Muallim Mektebi ve Terbiye Enstitüsü, Beden Terbiyesi Şubesi, 1932-1933 tedrisat yılının ikinci döneminde eğitim vermeye başlamıştır.

show abstract

Section: Meşrutiyet Dönemi Beden Eğitimi öğRetmeni Yetiştirmede Kurumsal Denemelerunclassified

Türki̇ye’de Beden Eği̇ti̇mi̇ Öğretmeni̇ Yeti̇şti̇rme Çabalari Ve Öncü Kuruluşlar (1908-1930)

Şinoforoğlu¹

2020

Ankara Üniversitesi Beden Eğitimi Ve Spor Yüksekokulu SPORMETRE Beden Eğitimi Ve Spor Bilimleri Dergisi

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…Diğer taraftan Reşîd Rızâ'nın orta öğretim yapılan kısmından vâizlerin yetişeceği, yatılı ve Arapça öğretimin yapılacağı büyük bir medresenin kurulmasını tasarladığından; hatta vâiz yetiştirmek üzere özel bir medresenin kurulmasına ilk defa teşebbüs ettiğinden söz edilmektedir. 39 Reşîd Rızâ 1910 yılındaki İstanbul ziyareti ile ilgili yazdığı yazıda, eğitimin ve medreselerin ıslahı ile vaaz ve irşat için bir kurumun oluşturulması konusunda meşihat görevlileri ile temasından söz etmektedir. 40 Bütün bunlarla birlikte unutmamak gerekir ki Osmanlı eğitim sisteminde yenilik hareketleri Tanzimat'tan itibaren her alanda olduğu gibi din eğitimi konusunda da devam etmektedir.…”

Section: Selim Sırrı Beyunclassified

Osmanlılar’da II. Meşrutiyet Döneminde Yeni Açılan Medreseler ve Din Görevlisi Yetiştirme Çalışmaları

Zengi̇n¹

2016

İslâm Araştırmaları Dergisi

View full text Add to dashboard Cite

The Ottoman education system has changed considerably since the Tanzimat period due to a renewed understanding and a refined structural organization. A new structure of education developed rapidly after the establishment of the Ministry of Education (Maarif-i Umumiye Nezareti) in 1857, and general education was taken entirely into the realm of official schools. With this, madrasas were limited largely to the teaching of religious sciences and to training religious commissary. All of these developments necessitated new regulations in madrasas in order to effectively accomplish their goals. The need for arrangements in the madrasa system had been voiced and even some attempts had been undertaken during the Tanzimat era and Abdulhamit II's reign; despite this, the madrasa had retained its traditional structure. The re-organization of madrasas in accordance with the new education system was made in the Constitutional Period. The re-organization of madrasas had two goals: namely, harmonizing madrasas in accordance with the new educational system, and secondly, improving education quality to better train commissaries. For this purpose, in addition to general madrasas, new madrasas were established with the goal of raising religious commissaries, including prayer leaders (imāms) and preachers (khatīb and wāiz). These madrasas were united under the rubric of Madrasa al-Irshād due to changes made in the subsequent years. However, this attempt failed because of the crisis that took place after the Ottoman State's participation in World War I and disagreements that surfaced about the administrative and financial structure of the madrasa. However, efforts during the given period served as a model for institutions that would open with the same objectives in the Republican period. These efforts and their results are also significant in that they shed light on today's educational problems and offer potential solutions to them. This article aims to present this historical process as much as to reflect upon its implications for today.

show abstract

“…Some new madrasas were founded. Modern sciences, physical education, western languages were included in their curricula (see Ergün 1982).…”

Section: Westernization Of the Ottoman Empire And Bifurcation Of The mentioning

confidence: 99%

Edukacja w islamie oraz obecny kształt wychowania religijnego i moralnego w Turcji

Ünder

2016

View full text Add to dashboard Cite

Abstract:After the founding of Turkish Republic in 1923 in Turkey, with the exception of 15 years radically secular period, morality and moral education were based on religion and religious education. Sunni Islam, the official religion and worldview of the state in the Ottoman Empire, was the subject and standard of formal education except military schools. In eighteenth century, westernization forced by military defeats caused to found military and vocational schools (mektep) that taught new ideas and modern sciences and led to bifurcation of culture. In the republican period the schools (madrasas) that give transmit religious learning was abolished and mektep became the only schools. With the transition to multiparty democracy after World War II, it began religious revival and rebifurcation of schools. After 2002 when the present ruling party AKP came to power, especially 2011, increasing Islamization have been the main characteristic of education.

show abstract

Ii. Meşruti̇yet Dönemi̇nde Medreseleri̇n Durumu Ve Islâh Çalişmalari

Cited by 10 publications

References 0 publications

Türki̇ye’de Beden Eği̇ti̇mi̇ Öğretmeni̇ Yeti̇şti̇rme Çabalari Ve Öncü Kuruluşlar (1908-1930)

Türki̇ye’de Beden Eği̇ti̇mi̇ Öğretmeni̇ Yeti̇şti̇rme Çabalari Ve Öncü Kuruluşlar (1908-1930)

Osmanlılar’da II. Meşrutiyet Döneminde Yeni Açılan Medreseler ve Din Görevlisi Yetiştirme Çalışmaları

Edukacja w islamie oraz obecny kształt wychowania religijnego i moralnego w Turcji

Contact Info

Product

Resources

About