Identyfikacja i znaczenie krążących endotelialnych komórek progenitorowych u chorych na raka wątrobowokomórkowego

Abstract

Cel badań. Badania poświęcono identyfi kacji i ocenie znaczenia endotelialnych komórek progenitorowych we krwi obwodowej chorych na HCC. Materiał i metoda. Badania przeprowadzono u 133 chorych na HCC, dotychczas nieleczonych, z których 46 zostało zakwalifi kowanych do resekcji wątroby, 45 do przeszczepienia wątroby i 42 do leczenia paliatywnego. Grupę kontrolną stanowiło 43 osób zdrowych i 42 chorych na marskość wątroby, bez stwierdzonego raka. Od badanych pobierano próbki świeżej krwi w objętości 2 ml i niezwłocznie wykonywano badanie fenotypu komórek metodą cytometrii przepływowej z użyciem cytometru FACS CANTO II. Frakcję endotelialnych komórek progenitorowych (EPCs) o fenotypie CD34(+)CD133(+)CD45(dim)CD309(+) identyfi kowano za pomocą wymienionych markerów powierzchniowych. Populację hematopoetycznych komórek macierzystych (HSCs) identyfi kowano na podstawie fenotypu CD34(+) CD133+)CD45(dim), zgodnie z regułami ISHAGE. Wyniki, przedstawione jako odsetek endotelialnych komórek progenitorowych w populacji hematopoetycznych komórek macierzystych (%EPCs/HSCs) oraz odsetek HSCs w puli leukocytów CD45(+) (%HSCs/WBC) opracowano statystycznie. Wyniki. Badanie wykazało znamienne różnice we frakcji EPCs i subpopulacji HSCs pomiędzy chorymi na raka i osobami zdrowymi (test U Manna-Whitneya: chisq = -5,92; p < 0,0001 i chisq 3,85; p < 0,0001, odpowiednio) oraz pomiędzy chorymi na raka i na marskość wątroby (chisq = -6,09; p < 0,0001 i 2,47; p < 0,01, odpowiednio). Różnice te nie były znamienne pomiędzy chorymi na HCC a chorymi na marskość wątroby (NS). Wnioski. Wzrost odsetka hematopoetycznych komórek macierzystych i ich frakcji, endotelialnych komórek progenitorowych, wskazuje na rolę, jaką odgrywają w rozwoju raka wątrobowokomórkowego. Nieistotne różnice pomiędzy chorymi na raka i na marskość wątroby potwierdzają tezę o przedrakowym charakterze marskości. Identifi cation and signifi cance of circulating endothelial progenitor cells in patients with hepatocellular carcinomaAim of study. The study identifi ed and assessed the role of endothelial progenitor cells in the peripheral blood circulation of patients with hepatocellular carcinoma. Material and methods. There were 133 HCC patients who qualifi ed for liver resection, 45 for liver transplantation, and 42 for palliation. Control groups consisted of 43 healthy and 42 cirrhotic individuals. Circulating HSCs and EPCs were measured by phenotypic analysis of fresh blood samples in a fl ow cytometer according to the approval of ISHAGE.

Tumor Grading, Architectural Growth Pattern and Angiogenesis Proprieties Correlation in Surgical Patients Treated for HCC

“…Gradual changes of both these biomarkers are also observed in Child's B and C patients with liver cirrhosis as compared to those in Child's A. The results confirmed the suggestions of the potential clinical utility encouraged by the others [10,12,20,22].…”

“…The study conducted on 133 patients with HCC showed that the rates of hematopoietic stem cells, as well as the rates of endothelial progenitor cells, increase in the peripheral blood circulation of patients with liver cirrhosis, reaching the highest level in patients with HCC, in comparison to the volunteers with a healthy liver. Moreover, it was shown that the rate of hematopoietic stem cells within the white blood cells (%HSCs/WBC) gradually increases whereas the rate of Endothelial Progenitor Cells within the fraction of Hematopoietic Stem Cells (%EPCs/HSCs) gradually decreases depending on the stage of clinical tumor development [19,20]. Both cell fractions are known as the timber for tumor angiogenesis.…”

“…Baocun Sun et al [8] reported an association of the endothelial cells and vasculogenic mimicry with the high tumor grade. The mechanisms of endothelial progenitor cell recruitment into the new vessels in HCC as well as the mechanisms of the capilarization that occurred according to the tumor growth, development and differentiation were described [2,9,[18][19][20][21][22][23][24].…”