Identifizierung von Pathotypen des Kartoffelkrebserregers — Synchytrium endobioticum (Schilb.) Perc. — mit Hilfe von Testsorten

Stachewicz, Hans

doi:10.1515/9783112654682-004

Cited by 1 publication

(3 citation statements)

References 0 publications

Supporting

Mentioning

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…Dla celów porównania wirulencji polskich patotypów z europejskimi, zbadano jak reagują na polskie patotypy odmian stosowane przez badaczy niemieckich (Stachewicz, 1980, Langerfeld i in., 1994, dane prezentuje tabela 2.…”

Section: Materiał Roślinnyunclassified

“…Porównania dokonano na podstawie zestawienia wirulencji polskich patotypów z opisem reakcji bulw odmian testowych na porażenie przez patotypy występujące w Niemczech, zaczerpniętym z literatury (Stachewicz, 1980;Langerfeld i in., 1994).…”

Section: Porównanie Wirulencji Patotypów Polskich Z Innymi Patotypami...unclassified

“…Porównując uzyskane wyniki z danymi odnośnie wirulencji europejskich patotypów zaczerpniętymi z literatury (Stachewicz, 1980;Langerfeld i in., 1994) stwierdzono, że żaden z polskich patotypów nie jest identyczny z patotypami zidentyfikowanymi w krajach Europy Zachodniej (tab. 2).…”

Section: Wynikiunclassified

See 2 more Smart Citations

Patotypy Synchytrium endobioticum (Schilb.) Perc. występujące na terenie Polski

Malinowska,

Butrymowicz

2007

Biuletyn IHAR

View full text Add to dashboard Cite

W latach powojennych rak ziemniaka powodowany przez Synchytrium endobioticum (Schilb.) Perc. stanowił w Polsce poważny problem. W ramach zwalczania choroby, od 1955 roku do rejestracji i uprawy na terenie kraju dopuszczone są wyłącznie odmiany ziemniaka odporne na patotyp 1(D1) S. endobioticum. W rezultacie, od początku lat 60. na terenie kraju nie stwierdza się występowania nowych ognisk choroby powodowanych przez ten patotyp, natomiast w latach 1961 i 1965 wykryto ogniska dwóch innych patotypów, które oznaczono jako 2(Ch1) i 3(M1). W latach 1968–1999, w badaniach laboratoryjnych przeprowadzonych metodą Glynne-Lemmerzahla oraz polowych, z zastosowaniem metody Spieckermanna, zbadano łącznie wirulencję ponad 700 izolatów grzyba pochodzących z nowo wykrywanych ognisk raka ziemniaka. Wszystkie ogniska powodowane były przez jeden z wcześniej zidentyfikowanych patotypów: 2(Ch1) lub 3(M1). Spośród testowanych odmian ziemniaka podatne na obydwa patotypy były: Ackersegen, Amsel, Bałtyk, Blanik, Deodara, Desiree, Fortuna (stara), Giewont, Irmgard, Maxilla, Nova, Sissi, Tomensa, Ultimus, Universal i Xenia. Odmiana Saphir wykazała odporność na patotypy 1(D1) i 2(Ch1), natomiast ulegała porażeniu przez patotyp 3(M1). W wyniku porównania uzyskanych wyników z danymi odnośnie wirulencji 8 europejskich patotypów stwierdzono, że żaden z polskich patotypów nie jest identyczny z patotypami zidentyfikowanymi w krajach Europy Zachodniej.

show abstract

Section: Materiał Roślinnyunclassified

Section: Porównanie Wirulencji Patotypów Polskich Z Innymi Patotypami...unclassified