İcra Ve İflâs Kanunu’nun 297’nci̇ Maddesi̇ni̇n İki̇nci̇ Fikrasinda Öngörülen Tasarruf Sinirlamalari Bakimindan Üçüncü Ki̇şi̇ni̇n İyi̇ni̇yeti̇ni̇n Korunmasi Sorunu

Abstract

İcra ve İfl âs Kanunu'nun 297'nci maddesinin ikinci fıkrasına göre, konkordato mühleti esnasında rehin tesis edilmesi, kefil olunması, ivazsız tasarrufl arda bulunulması, taşınmazın, işletmenin faaliyetinin devamı için önem arz eden taşınırın ve işletmenin devamlı tesisatının devredilmesi, takyit edilmesi mahkemeden izin alınmasına bağlıdır. Mahkemeden izin alınmaksızın yapılan hukukî işlemler ise hükümsüzdür. Borçlunun malvarlığı üzerindeki tasarruf yetkisine getirilen sınırlamalar, geçici mühlete karar verildiği andan itibaren geçerli olmaktadır. Geçici mühlete karar verilmesi hâlinde, bu kararın ilân edilmesi gerekmektedir. Kararın ilân edilmesi, Kanun'da öngörülen tasarruf sınırlamalarının geçerliliği bakımından önem taşımaz. Bununla birlikte üçüncü kişi, geçici mühlete karar verildiğini genellikle kararın ilân edilmesi durumunda öğrenebilmektedir. Geçici mühlete karar verilmiş olmasına rağmen, üçüncü kişi ile borçlunun, Kanun'da sayılan hukukî işlemlerden birini yapmış olması mümkündür. Böyle bir durumda, geçici mühlete karar verilmesi ile kararın ilân edilmesi arasında üçüncü kişinin iyiniyetinin korunup korunmayacağı bir sorun teşkil etmektedir.