<i>Phantasia</i> Has a Role in All Thinking

Polansky, Ronald

doi:10.1017/cbo9780511551017.026

Cited by 1 publication

(3 citation statements)

References 0 publications

Supporting

Mentioning

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…Για την academia ή αλλιώς familia του Βησσαρίωνα, που αριθμούσε 83 μέλη, βλ. Bianca,Da Bisanzio a Roma,[123][124][125][126][127][128][129][130][131][132][133][134][135][136][137][169][170][171][172]Basilio Bessarione,[83][84][227][228][229][230][231][232][233][234][235][236][237][238][239][240][241][242][260][261][262][263][264][265][266][267][268][269][270][271][272][273][274][275][276][277]"Bessarione,…”

Section: βησσαριων ο πολυπραγμωνunclassified

“…16. 26-27) 172. Ο Βησσαρίων προλέγει μόνο στη λατινική έκδοση ότι οι δύο φιλόσοφοι ορίζουν την ψυχή συναρτήσει της κύριας λειτουργίας της: Sed cum uterque philosophus, Plato scilicet atque Aristoteles, cur anima sit quidve sit, conquisierit, operae pretium est videre (ICP II.…”

unclassified

“…Για τις διαφορετικές ερμηνείες σχετικά με το ζήτημα της ἀρχὴς κινήσεως βλ. R. Hackforth, "Plato's Theism," The Classical Quarterly 30, 1 (Jan., 1936): 4-9˙Mayhew, Plato: Laws 10,[128][129][130][131] Πλάτων για τον Θεό,[62][63][64][65] Theory of Motion,[108][109][110][111][112][113][114][115] The Ten Gifts of the Demiurge: Proclus' Commentary on Plato's Timaeus (London: Bloomsbury, 2011), 148 172. Σύμφωνα με τον Mohler, η παράγραφος 16 (=Mohler, 2:154) πρέπει να συμπεριληφθεί ανάμεσα στις παραγράφους 6 (=Mohler, 2:144) και 7 (=Mohler, 2:144).Βλ.…”

unclassified

See 2 more Smart Citations

Η Διαμάχη Αριστοτελισμού Και Πλατωνισμού Στην Αναγέννηση

Theodoropoulou¹

View full text Add to dashboard Cite

Το θέμα της παρούσας μελέτης συνίστατο στη διερεύνηση της ερμηνείας του Βησσαρίωνα για την περί ψυχής θεωρία του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη, με κύριο θεματικό άξονα το ζήτημα της αθανασίας της ψυχής που προβάλλεται στα κεφάλαια II. 8, III. 22 και III. 27 από το ελληνικό κείμενο Ἔλεγχοι τῶν κατὰ Πλάτωνος βλασφημιῶν (1458/1459) και το λατινικό κείμενο In Calumniatorem Platonis (1469), που είναι μετάφραση αυτού. Η έρευνα στηρίχθηκε στη συστηματική μελέτη της κριτικής έκδοσης του Mohler (1927) που περιλαμβάνει τα δύο κείμενα. Η μέθοδος που έχει χρησιμοποιηθεί είναι ιστορικοφιλοσοφική. Η διατριβή διαρθρώνεται σε τέσσερα κεφάλαια. Το πρώτο κεφάλαιο είναι εισαγωγικής μορφής: παρουσιάζεται συνοπτικά ο βίος του Βησσαρίωνα, το ιστορικό της σύνθεσης του In Calumniatorem Platonis και εξετάζεται ο ρόλος αυτού στην εξέλιξη της διαμάχης αριστοτελικών-πλατωνικών μέσω της συγκριτικής παρουσίασης της θεματολογίας αυτού και του Comparatio Philosophorum Aristotelis et Platonis (1458) του Γεώργιου Τραπεζούντιου. Στο δεύτερο κεφάλαιο επιχειρείται η κριτική προσέγγιση του κεφαλαίου II. 8, αναφορικά με την περί ψυχής θεωρία του Πλάτωνα, και δη τον ορισμό της ψυχής ως αὐτοκίνητος, τις αποδείξεις υπέρ της αθάνατης φύσης της ψυχής και τη δημιουργία της έλλογης ψυχής από τον Θεό. Στο τρίτο κεφάλαιο σκιαγραφείται η περί ψυχής θεωρία του Αριστοτέλη, όπως προβάλλεται στο κεφάλαιο III. 22 και III. 27, εν αναφορά με το ὄχημα της ψυχής, τη δημιουργία της ψυχής, το πλήθος των ψυχών και την αθάνατη φύση της ψυχής. Στο τέταρτο κεφάλαιο ανακεφαλαιώνονται οι βασικές θέσεις που υποστηρίχθηκαν στα προηγούμενα κεφάλαια αναφορικά με την πρόσληψη της αριστοτελικής και πλατωνικής θεωρίας της ψυχής από τον Βησσαρίωνα, όπου απεδείχθη ότι η ερμηνευτική προσέγγιση του Βησσαρίωνα σχετικά με την περί ψυχής φιλοσοφία του Πλάτωνα στοιχειοθετείται εξίσου στη συστηματική μελέτη των πλατωνικών διαλόγων (Νόμοι, Φαῖδρος, Φαίδων, Πολιτεία, Τίμαιος) και νεοπλατωνικών κειμένων (Περί της κατά Πλάτωνα Θεολογίας, Στοιχείωσις Θεολογική, Εις τον Τίμαιον), ενώ σχετικά με την περί ψυχής φιλοσοφία του Αριστοτέλη θεμελιώνεται στις ερμηνείες των Περιπατητικών, υπομνηματιστών και Σχολαστικών (Αλέξανδρος Αφροδισιεύς, Θεόφραστος, Θεμίστιος, Avicenna, Averroes, Thomas Aquinas, Duns Scotus, Thomas Anglicus) προς αποσαφήνιση των αριστοτελικών θέσεων που προβάλλονται στα έργα Περὶ Οὐρανοῦ, Περὶ Ψυχῆς, Περὶ Ζῴων Γενέσεως και Τὰ Μετὰ τὰ Φυσικὰ. Σε αυτό το πλαίσιο, ο Βησσαρίων αποκαθιστά μεν τα ερμηνευτικά ατοπήματα του Τραπεζούντιου σχετικά με την πλατωνική και αριστοτελική θεώρηση της αθανασίας της ψυχής, αναδεικνύει δε τις κοινές μεταξύ των δύο φιλοσόφων θεωρίες αλλά και διαφορές. Η μελέτη ολοκληρώνεται με το Επίμετρο, όπου παρουσιάζονται οι κώδικες και τα χειρόγραφα ελληνικής και λατινικής γραμματείας που διέθετε ο Βησσαρίων στην προσωπική συλλογή του. Η επιλογή έχει γίνει με κριτήριο τις άμεσες και έμμεσες αναφορές του Βησσαρίωνα σε κείμενα φιλοσόφων (Ελλήνων, Λατίνων και Αράβων) στα προς εξέταση κεφάλαια, καθώς και τις ιδιόχειρες σημειώσεις-διορθώσεις του Βησσαρίωνα που εντοπίζονται σε αυτούς τους κώδικες και χειρόγραφα.

show abstract

Section: βησσαριων ο πολυπραγμωνunclassified

unclassified

See 1 more Smart Citation

Η Διαμάχη Αριστοτελισμού Και Πλατωνισμού Στην Αναγέννηση

Theodoropoulou¹

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

Phantasia Has a Role in All Thinking

Cited by 1 publication

References 0 publications

Η Διαμάχη Αριστοτελισμού Και Πλατωνισμού Στην Αναγέννηση

Η Διαμάχη Αριστοτελισμού Και Πλατωνισμού Στην Αναγέννηση

Contact Info

Product

Resources

About