Hyaluronik asit ve gama radyasyonlu mineralize allogreftlerin sıçan tibial defektlerinin iyileşmesi üzerine etkileri

Abstract

This study aimed to evaluate the effects of hyaluronic acid (HyA) and gamma-radiated mineralized allografts (Gr-MAs) on the healing of bone defects in rat tibiae. Materials and Methods: Fifty-two male Sprague Dawley rats were randomly allocated to four groups: Gr-MA, HyA, Gr-MA combined with HyA (Gr-MA + HyA), and controls with empty defects. The animals were sacrificed on the 7 th and 21 st postoperative days. The inflammation, necrosis, fibrosis, new bone formation, and bone healing scores were evaluated on the basis of the histopathological findings. Results: The amount of new bone formation was found to be significantly greater in the control group than in the experimental groups. In addition, the healing scores were statistically higher in the control and the Gr-MA + HyA groups. Comparisons of the control, graft, and HyA groups indicated that the control group exhibited significantly less necrosis on the 7 th day; however, on the 21 st day, there were no statistically significant differences among the groups. There were no statistically significant differences among the groups in terms of the inflammation and fibrosis levels on the 7 th or 21 st days. Conclusion: Within the limitations of this study, the application of HyA alone and the addition of HyA to Gr-MA did not improve bone regeneration in rat tibial defects. Amaç: Hyaluronik asidin ve mineralize allogreftin sıçan tibiasında oluşturulmuş defektlerde yeni kemik formasyonu ve kemik iyileşme skoru üzerine etkisinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: 52 adet Spraque-Dawley cinsi sıçan 4 gruba ayrılmıştır: mineralize kemik greft grubu, hyaluronik asit grubu, hyaluronik asit ile kombine olarak uygulanan mineralize kemik greft grubu ve boş defektlere sahip kontrol grubu. Hayvanlar postoperatif 7. ve 21. günlerde sakrifiye edilmiştir. İnflamasyon, nekroz, fibrosis, yeni kemik oluşumu ve kemik iyileşme skoru histopatolojik olarak değerlendirilmiştir. Bulgular: Yeni kemik oluşumu kontrol grubunda deney grubuna göre anlamlı oranda daha yüksek bulunmuştur. Ayrıca yalnızca hyaluronik asit ve yalnızca greft gruplarına kıyasla, kontrol grubunda iyileşme skoru daha yüksek bulunmuştur. Greft ve hyaluronik asit grupları kıyaslandığında, 7. gündeki nekroz kontrol grubunda anlamlı oranda düşükken, 21. günde gruplar arasında anlamlı bir farklılık bulunmamıştır. 7. ve 21. günlerdeki inflamasyon ve fibrozis değişkenlerinin oranları gruplar arasında anlamlı bir değişiklik yaratmamıştır. Sonuç: Hyaluronik asit tek başına veya mineralize kemik allogrefti ile birlikte uygulandığında, sıçan tibiasında oluşturulmuş kritik boyutta olmayan defektlerde kemik rejenerasyonununda yeterli katkıyı sağlamamıştır.