Human complement proteins D, C2, and B. Active site mapping with peptide thioester substrates.

Complement Factor D as a Strategic Target for Regulating the Alternative Complement Pathway

“…As such, mature factor D is locked into an inactive state by a self-inhibitory loop (31)(32)(33). This loop dictates the enzyme's low reactivity and extreme specificity for its substrate, factor B (34). Importantly, factor B can only be cleaved by factor D when factor B is bound to C3b or C3(H 2 O).…”

Μηχανισμοί ρύθμισης της ενεργοποίησης της εναλλακτικής οδού του συμπληρώματος από τη γλυκοπρωτεΐνη c των ιών του απλού έρπητα

“…Πειράματα αναστολής δέσμευσης του Β στο C3b που έγιναν με μονοκλωνικά αντισώματα που αναγνωρίζουν επίτοπους στο Ba (Ueda et al, 1987) Το καρβοξυτελικό άκρο του Β παρουσιάζει ομολογία με άλλες πρωτεϊνάσες σερίνης, έτσι θεωρήθηκε ότι η ενζυμική δράση εντοπίζεται στην περιοχή αυτή Niemann, 1980, Campbell andPorter, 1983). Σε μελέτες που έγιναν με συνθετικά πεπτίδια ως υποστρώματα, το τμήμα Bb παρουσίασε δέκα φορές αυξημένη ενζυμική δράση σε σχέση με το πλήρες μόριο του Β και εκατό φορές μειωμένη δράση σε σχέση με την τρυψίνη (Kam et al, 1987). Η ενζυμική δράση του Bb εκδηλώνεται μόνο μετά τη δέσμευση του στο C3(H2Û) ή στο C3b.…”

“…Είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι η συγκέντρωση του D στον ορό είναι εξαιρετικά χαμηλή (~1,8 μ&ϊϊί) (Barnim et al, 1984), η εξειδίκευση του απόλυτη (θραύει μόνο τον Β στο σύμπλοκο της κονβερτάσης παρουσία Mg 2+ ) και η δράση του είναι 10 3 -10 4 φορές χαμηλότερη της δράσης του Cls ή της θρυψίνης. (Kam et al, 1987). Έτσι η ενζυμική δράση του D περιορίζεται, με αποτέλεσμα να αποφεύγεται η ανεξέλεγκτη παραγωγή ενεργού κονβερτάσης.…”

Δομική Και Λειτουργική Μελέτη Σερινικών Πρωτεασών Του Συστήματος Του Συμπληρώματος

“…(Sanchez-Corral et al, 1990;Fishelson and Müller-Eberhard, 1984b). Ανέπαφος παράγοντας Β εμφανίζει ασθενή εστερολυτική δράση εναντίον συνθετικών εστερικών υποστρωμάτων με PI Arg, ενώ το Bb κλάσμα εμφανίζει αρκετά υψηλότερη εστερολυτική δράση, π.χ επέδειξε 10 φορές υψηλότερη δράση ως προς το C3-τύπου υπόστρωμα: Ζ-γλυκίνη-λευκίνη-αλανίνηαργινίνη-θειοβενζυλεστέρα και ως προς το C5-τύπου υπόστρωμα: Ζ-λευκίνη-γλυκίνηαργινίνη-θειοβενζυλεστέρα (Kam et al, 1987). Ο ανέπαφος παράγοντας Β, εμφανίζει τη μικρότερη εστερολυτική δράση, συνθετικών εστερικών υποστρωμάτων, σε σύγκριση με ανέπαφες C2 και τον παράγοντα D (Kam et al, 1987 (Nonaka, 2001).…”

“…Παρά την αντικατάσταση όμως του συγκεκριμένου αμινοξέος στην S1 θέση του παράγοντα Β, από ασπαραγίνη (Ν), ο παράγοντας Β (και το κλάσμα Bb) και το C2 (και το κλάσμα C2a) εμφανίζουν καταλυτική δράση εναντίον υποστρωμάτων με Ρ1-αργινίνη. Η δράση αυτή εμφανίζεται αφ' ενός ως προς τα φυσικά τους υποστρώματα, όταν είναι στο σύμπλοκο της C3 ή C5 κονβερτάσης (Pangbum et al, 1986;Cooper et al, 1975) και αφ' ετέρου ως προς συνθετικά εστερικά υποστρώματα (Kam et al, 1987). Με βάση την παρατήρηση ότι περιέχουν D και όχι G και ότι η αρνητικά φορτισμένη αλυσίδα του D226 εκτείνεται προς την S1 θέση, σχηματίζοντας δεσμούς υδρογόνου με στοιχεία του θύλακα εξειδίκευσης, μελετήθηκε η πιθανότητα εμπλοκής του Asp226, στην πρόσδεση της PI Arg του υποστρώματος.…”