Homoseksualiteit: Die kerk, die tradisie en die Bybel – homofobie en sarkofobie en die evangelie

Abstract

The article demonstrates a trend in the current debate on the church's attitude towards homosexuality, namely that exegetical results supersede authentic faith experiences of gays. It shows that this trend causes an untenable tension between the dialectical notions sola fidei and sola Scriptura. Such an unacceptable tension contributes to the social psychological phenomena of homophobia and sarcophobia. The article investigates this empirical approach (theoretical reason) to homo-sexuality from the dialectical perspective of a theological approach (practical reason). The latter includes an investigation of the epistemological processes behind exegetes' diverse use of Scripture. The article aims to show that homophobia in society and church, and the sarcophobia of homosexuals can be challenged and healed if the church holds on to the dialectic between sola fidei and sola Scriptura and the dialectic between pastoral concerns and the engagement with the gospel of Jesus Christ. DIE PROBLEEMDie uitgangspunt van hierdie artikel is dat die Skrif die riglyn is vir gelowige mense se gedrag. Gedrag het te doen met verhoudings en interaksie tussen mense. Die probleem ten opsigte van homoseksuele gedrag het twee kante. Enersyds is dit 'n verskynsel dat sommige mense homoseksueel is en dit beoefen. Andersyds is sekere persone homofobies. Dit is 'n irrasionele vrees vir en weersin in homoseksualiteit. Homofobie lei tot sarkofobie, 'n irrasionele In die kerk is daar twee direk teenoorstaande standpunte wat albei 'n beroep doen op die Skrif. Beide kante probeer weergee wat die tekste "werklik beteken" binne hulle kulturele konteks. Die argumente van albei kante is in 'n sin "biblisisties" (kyk Seitz 2000:177). Die debat oor homoseksualiteit het die kerk en akademie voor 'n krisis te staan gebring. Daar is wyd uiteenlopende menings oor homoseksuele gedrag. Eweneens is daar uiteenlopende sienings oor hoe die Skrif normatief behoort te funksioneer. In die Ou Testament word geslagtelike verskeidenheid Goddelik gelegitimeer en "homoseksuele" gedrag uitdruklik veroordeel. Van die Ou na die Nuwe Testament het godsdienstige sienings egter onwikkel. Wat vroeër uitdruklik veroordeel is, word later versag. Die teensprake en konflik in die kerk dra by tot die marginalisering van homoseksuele persone. Hulle beleef dat die kerk dubbel praat en intussen vind hulle nie 'n tuiste in die kerk nie.Die term "homoseksualiteit" is vreemd aan die Bybel se taalgebruik. Dit kom nêrens in die Bybel of wêreld van die Bybel voor in nie. Die term "homoseksueel" is uit die Duits in Engels oorgeneem in 1892. Dit kom nie van die Latyn homo (mens) nie, maar van die Grieks homoios ("soos" of "dieselfde"). Dit het te doen met seksuele oriëntasie op dieselfde geslag (Edwards 1984:14; vgl Bellis & Ogden 2002:17; Via 2003:1;). Die verskynsel homoseksualiteit kan dus nie direk vanuit die Bybel verstaan word nie. Dit sou ondersoek moet word in die verlengstuk van die ontwikkeling van die Ou Testament, na die Nuwe Testament en verder (kyk o a Brooten 1996).Aanvanklik ...

From the other side of doubt – overcoming anxiety and fear: Paul Tillich’s “courage to be” and Reinhold Niebuhr’s “Christian realism”

“…Homophobia and sarcophobia clearly cannot be justified on the basis of the gospel. My contention is also that homosexuality as such is not necessarily condemned by the gospel (see Dreyer 2004). This I conclude on the grounds of the dialectic tension in Pauline theology, substantiated by Paul Tillich's (2000:32-39) ontology of anxiety and Reinhold Niebuhr's Christian realism (Niebuhr, in Rasmussen 1989:126-135).…”

Prejudice, homophobia and the Christian faith community

“…In a previous article (Dreyer 2004) I pointed out that opposing views based on two different sets of presuppositions are held in the Christian church. Both claim to be based on Scripture.…”