HbA_1c in diagnosing and predicting Type 2 diabetes in impaired glucose tolerance: the Finnish Diabetes Prevention Study

Abstract

Of those with diabetes diagnosis based on two oral glucose tolerance tests during the Diabetes Prevention Study follow-up, 60% would have remained undiagnosed if diagnosis had been based on HbA(1c) ≥ 6.5% (≥ 48 mmol/mol) criterion.

Data-analytically derived flexible HbA1c thresholds for type 2 diabetes mellitus diagnostic

“…The authors give a study example where it was found that the standard HbA1c rule missed more than 60% of cases of early T2DM identified by IGT. [54] This may explain the jutted out portion of the classification accuracy vs HbA1c profile in Figure 5 in the vicinity of the proper maximum. That is, the standard HbA1c rule or the one based on IFG was often solely relied on to determine the T2DM status.…”

Can A1C Replace Oral Glucose Tolerance Test in the Evaluation of Patients with Impaired Fasting Glucose?

“…In the Rancho Bernardo study, 85% of participants with A1C ≥ 6.5% were not classified as diabetic by ADA criteria and onethird of the participants with diabetes by ADA criteria would be classified as normoglycemic by A1C, i.e., a significant proportion of misclassification [25]. Analysis of U.S. National Health and Nutrition Examination Survey (NHANES) data revealed that 50-60% of patients with FPG ≥ 7 mmol/l had A1C < 6.5%, suggesting that A1C might reduce the number of people diagnosed as having diabetes compared to the current glycemic criteria in use [28,43].…”

Wytyczne ESC dotyczące cukrzycy, stanu przedcukrzycowego i chorób układu sercowo- -naczyniowego opracowane we współpracy z EASD

“…Jako badanie diagnostyczne w rozpoznawaniu cukrzycy zaleca się pomiar odsetka hemoglobiny glikowanej (HbA 1c ) [7,8], jednak nadal istnieją kontrowersje dotyczące czułości tego parametru w prognozowaniu ryzyka cukrzycy. Wartości HbA 1c wynoszą-ce < 6,5% nie wykluczają cukrzycy, która może zostać wykryta na podstawie oznaczenia stężenia glukozy we krwi [7][8][9][10], co opisano w części 3.3. Wyróżniono 4 podstawowe etiologiczne kategorie cukrzycy: cukrzycę typu 1, typu 2, "inne swoiste typy cukrzycy" oraz cukrzycę ciążową (tab.…”

“…W badaniu przeprowadzonym w Hiszpanii u osób z grupy dużego ryzyka [> 12/26 punktów w skali FINnish Diabetes RIsk SCore (FINDRISC)] stwierdzono na podstawie OGTT, że 8,6% uczestników miało nierozpoznaną cukrzycę, jednak tylko u 1,4% stężenie HbA 1c wynosiło > 6,5%, co wskazuje na potrzebę dalszej oceny użyteczności HbA 1c jako podstawowego testu diagnostycznego w określonych populacjach [9]. Nadal istnieją kontrowersje dotyczące stosowania HbA 1c do wykrywania nierozpoznanej cukrzycy u pacjentów z chorobą wieńcową i czynnikami ryzyka CVD [7][8][9][10]32], chociaż orędownicy tej metody argumentują, że stężenie HbA 1c w zakresie 6,0-6,5% wymaga zalecenia zmiany stylu życia i postępowania mającego na celu ograniczenie tego czynnika ryzyka oraz że dodatkowe informacje uzyskane w wyniku badania 2hPG nie spowodują zmiany postępowania.…”