Hanefî Hadi̇s Anlayişinin Fethu’l-Kadîr’e Yansimalari Ve İbnü’l-Hümâm’in Terci̇hler

Abstract

ÖzHanefî hadis anlayışının, hicrî dokuzuncu asırda yazılmış bir fıkıh eseri olan Fethu'l-kadîr'e yansımaları ve mü-ellifinin hadisleri kullanımındaki tutumunu tesbit makalenin amacıdır. Makalede Fıkıh Usulü ve Kelam alanında ilim dünyasında adından söz edilen İbnü'l-Hümâm'ın çok sayıda hadisi delil olarak kullandığı Fethu'lkadîr isimli eserinde Hanefî hadis anlayışının yansımalarına dair örnekler sunulmuştur. Çalışmada Hanefî usûlünün tüm prensipleri yerine diğer ekollerden farklı olarak dikkati çeken bazı temel prensipleri üzerinde tespitler yapılmıştır. Bu bağlamda hadislerin Kur'ân'a arzı, mürsel hadisin sıhhat değeri, nesih gibi konuların uygulamaya yansıması ile müellifin bu konulardaki tercihi ortaya konmaya çalışılmıştır. In stead of all the issues of Hanafi Legal Theory, the article examines some discussions differ from other schools such as ard (applying Hadith to the Qur'an), worth of mursal Hadith, naskh (abrogation) and tries to determine Ibn al-Humam's preferences for these discussions in his work.