Handgrip Strength and Serum Uric Acid Levels are Associated with Dialysis-Malnutrition Scores in Chronic Hemodialysis Patients

Abstract

OBJECTIVE: Protein-energy-wasting (PEW) is common and contributes to increased mortality in hemodialysis (HD) patients. Herein we aimed to investigate the relationships between the parameters of malnutrition including dialysis malnutrition score (DMS), bioimpedance analysis (BIA), handgrip strength (HGS) in chronic HD patients. MATERIAL and METHODS:Forty chronic HD patients (mean age:58±18 years; males:22) were enrolled. Mid-arm circumference (MAC) measurements and BIA were performed. HGS was measured by a Jamar hydraulic hand dynamometer. RESULTS:HGS, MAC and uric acid levels were higher in patients with mild malnutrition compared to severe malnutrition group. Postdialysis creatinine was associated with lean body ratio (LBR) (r=0.56, p=0.002), DMS (r=-0.57, p=<0.001), HGS (r=0.73, p<0.001) and MAC (r=0.51, p=0.001). DMS was inversely correlated with HGS (r= -0.63, p<0.001), MAC (r= -0.48, p=0.002), total protein (r=-0.36, p=0.02) and uric acid levels (r=-0.54, p<0.001). In linear regression analysis (R 2 =0.58; p<0.001), HGS and uric acid were found to independently predict DMS. HGS was associated with MAC, LBR, uric acid and post-HD urea. HGS was negatively correlated with age, DMS, fat tissue ratio (FTR) and Kt/V. In linear regression analysis (R 2 =0.71; p<0.001), gender, DMS and MAC were found to independently predict HGS.CONCLUSION: HGS and uric acid were significantly associated with dialysis-malnutrition scores. HGS is an easy and reliable test for the evaluation of malnutrition in HD patients.KEy wORDS: Malnutrition, Hemodialysis, Handgrip strength, Dialysis malnutrition score, Uric acid Öz AMAÇ: Protein-enerji tükenmesi sendromu, hemodiyaliz (HD) hastalarında sıktır ve artmış mortalite ile ilişkilidir. Burada, el-sıkma gücünün (ESG); diyaliz malnütrisyon skoru (DMS) ve biyoimpedans analizi (BİA) gibi diğer malnütrisyon parametreleri ile ilişkisinin araştırılması amaçlanmıştır. GEREÇ ve yÖNTEMLER:Kırk kronik HD hastası (ortalama yaş: 58±18 yıl; erkek :22) çalışmaya katıldı. Orta-kol çevresi (OKÇ) ve BİA ölçümleri yapıldı. ESG, Jamar hidrolik el dinamometresi ile ölçüldü.BULGULAR: ESG, OKÇ ve ürik asit seviyeleri, hafif malnütrisyon grubunda, ciddi malnütrisyon grubuna göre daha yüksek saptandı. Postdiyaliz kreatinin seviyeleri, yağsız vücut oranı (YVO) (r=0,56, p=0,002), DMS(r= -0,57, p=<0,001), ESG(r=0,73, p<0,001) ve OKÇ(r=0,51, p=0,001) ile anlamlı olarak ilişkili bulundu. DMS ise ESG 63, p<0,001),48, p=0,002),36, p=0,02) ve ürik asit seviyeleri (r=-0,54, p<0,001) ile ters-ilişkili bulundu. Lineer regresyon analizinde (R 2 =0,58; p<0,001), ESG ve ürik asitin DMS'nin bağımsız öngörücüleri olduğu bulundu. ESG ile OKÇ, YVO, ürik asit ve post-HD üre değerleri ilişkiliydi. Buna karşın ESG; yaş, DMS, yağ doku oranı ve Kt/V ile ters ilişkili bulundu. Lineer regresyon analizinde (R 2 =0,71; p<0,001), cinsiyet, DMS ve OKÇ'nin ESG'nin bağımsız öngörücüleri oldukları gösterildi. SONUÇ: ESG ve ürik asit seviyeleri, diyaliz-malnütrisyon skorlarıyla anlamlı olarak ilişkilidir. ESG, HD hastalarında malnütr...