İslam medeniyetinde kırk hadis telif geleneği hicri ikinci asırdan beri var olagelmiştir. Osmanlı döneminde manzumelere de konu olan bu türün Cumhuriyet sonrası örneklerinden biri Esad Erbilî’nin halifelerinden Nakşî-Hâlidî şeyhi aynı zamanda Medine mücâviri olan Kaşıkçı Ali Rıza Konevî’ye ait Kenzü’l-Fuad isimli manzum kırk hadistir. Eser manzum-mensur karışık bir çalışma olup, müellifin Dîvân’ının başında yer almaktadır. Bu çalışmada Konevî’ye kadar kırk hadis telif geleneği, kırk hadisin adının tespiti, sebeb-i telifi başta olmak üzere Kenzü’l-Fuâd’a dair bilgiler verilmiştir. Daha sonra rivayetlerin sıhhatine dair tespitler tablo ve grafikler eşliğinde tahlil edilmiştir. Buna göre eserde yer alan 69 rivayetin 37’si sahih (%54), 23’ü zayıf (%33), 7’si aslı yok, bulunamayan ve mevzu, (%10) ve 2’si de selefe ait söz (%3) şeklinde tespit edilmiştir. Ayrıca müellifin rivayetleri tercihte kullandığı kaynaklar araştırılmış ve Suyûtî’nin el-Câmiu’s-Sağîr isimli eserin en önemli kaynağı olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Tercih edilen rivayetlerin muhtevası ve müellifin hadisleri şerh yöntemi çalışmanın inceleme konusu yaptığı bir başka husustur.